Anushka Tapshalkar
जगात प्रत्येकासाठी दोन आई असतात – एक जन्म देणारी आणि एक जन्मभूमी. मातृदिनाच्या निमित्ताने आज या दोघींचं स्मरण करूया.
१९६५, १९७१ किंवा कारगिल – प्रत्येक युद्धामागे सैनिकांची रणभूमी होती, पण त्यामागे कित्येक मातांची तळमळही दडलेली होती.
कारगिल युद्धात मेजर विक्रम बत्रा शहीद झाले. त्यांच्या आई आणि प्रेयसीने अभिमानाने अश्रू गाळले, कारण त्यांनी देशासाठी वीराला जन्म दिला होता.
१९७१च्या युद्धात वीर चक्र विजेते लांसनायक अलबर्ट एक्का यांनी आपल्या प्राणांची आहुती दिली. त्यांच्या आईने अभिमानाने सांगितलं – “माझा मुलगा भारतमातेचा होता!”
आई आपल्या मुलासाठी सगळं करते. पण जर तो मुलगा देशासाठी प्राण देतो, तर ती आई संपूर्ण देशासाठी उदाहरण बनते.
आपण लहानपणी ऐकलेलं 'वंदे मातरम्' हे केवळ घोष नाही. हे आईसाठी, मातृभूमीसाठी अर्पण केलेलं प्रेम आहे.
आईचं युद्ध चालूच असतं – मुलाच्या सुरक्षिततेसाठी, त्याच्या बातमीसाठी, त्याच्या परत येण्याच्या आशेसाठी.
आई आपल्याला संस्कार देते, आणि भारतमाता आपल्याला ओळख देते. दोघीही आयुष्य घडवतात, जोपासतात, बलिदान मागतात.
आजच्या दिवशी त्या प्रत्येक आईला सलाम – जिला आपण 'आई' म्हणतो आणि जिला आपण 'भारत माता' म्हणतो.