कोण आहेत तेजस्विनी पंडितच्या आयुष्यातल्या 'दुर्गा'

तेजस्विनी पंडित(शब्दांकन -- प्रणाली मोरे)अभिनेत्री तेजस्विनी पंडित ही तशी रोखठोक.....नवरात्रीबाबत तिच्या खास भावना आहेत. सणांचे महत्त्व, समाजाचा महिलांकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन, स्वतःची बंडखोर वृत्ती अशा बऱ्याच विषयांवर तेजस्विनीनं 'ई-र्सकाळ'ला दिलेल्या खास मुलाखतीत मनमोकळ्या गप्पा मारल्या आहेत......माझं नवरात्रीत व्यक्त होणं बंद झालं कारण...नवरात्रोत्सव माझ्यासाठी खास आहे तो याअर्थानं की याच उत्सवात मी माझ्या आयुष्यातला पहिला पुरस्कार स्विकारला. खरंतर आपण भारतीय खूप धार्मिक आहोत.आपल्याला उत्सवाची एक सुंदर परंपरा आहे,जी आजतागायत आपण जपत आलेलो आहोत. मी लहानपणी खूप आनंद अनुभवलाय या सणाचा,पण जसजशी मोठी होत गेले तसा दांडियातला रस कमी झाला पण या सणाकडे मी वेगळ्या दृष्टीकोनातून पाहू लागले. मी माझ्या बंगाली मित्र-मैत्रिणींसोबत हा सण साजरा करु लागले, तेव्हा मी या सणाशी अधिक अध्यात्मिकरित्या जोडले गेले. कारण शेवटी माणूस बदलत असतो,जसा तो मोठा होत जातो. वैचारिक पातळीवरही अनेक बदल घडत असतात. (Marathi Actress Tesaswini Pandit talks about Navratri Festival)मी या सणाच्या निमित्तानं अनेक संकल्पना राबवू लागले. समाजातील अनेक गोष्टी लोकांसमोर मांडू लागले. अनेकदा नकारात्मक गोष्टीच मांडायचे,कारण मनातून वाटायचं की समाजात जे चुकीचं घडतंय ते लोकांपर्यंत पोहोचलं आणि चार लोकांनी जरी त्या सुधारण्यासाठी प्रयत्न केला तर मी जे करतेय ते सार्थकी लागेल. कारण अनेक गोष्टी मनात साठून असतात,मनात खूप काही खदखदत असतं, खटकत असतं तेच विषयांच्या रुपानं मांडण्याचा प्रयत्न मी नवरात्रीत करते.आता एक गोष्ट अशी की विचार केल्यावर सकारात्मक विषय खूप कमी सापडायचे. आणि मग पुढे लक्षात आलं की माझा एखादा विषय लोकांपर्यंत पोहोचवण्याचा मूळ उद्देश मागे पडतोय अन् लोकं केवळ त्यातनं वरवरचं घेतायत. गेली दोन वर्ष शूटिंगच्या व्यस्त शेड्युलमुळे मी नवरात्रीत असे काही हटके उपक्रम राबवू शकले नाही पण पुढल्या वर्षी नक्कीच काहीतरी वेगळं लोकांसमोर आणण्याचा प्रयत्न असेल माझा. पण एक इथे थोडं स्पष्ट करावसं वाटतं की काहितरी करायचं तर ते मनातून यायला हवं. कदाचित आजुबाजूला इतकी नकारात्मकता वाढलीय की व्यक्त होणं बंद झालंय असं वाटतं..महाराष्ट्राला देवी म्हणून परिचित असलेल्या अलकाताईंचा गुंडांशी सामना.म्हणूनच त्या माझ्या आयु्ष्यातील 'दुर्गा'...माझ्या आयुष्यात खूप स्त्रिया आहेत ज्या वेगवेगळ्या क्षेत्रातील आहेत ज्या मला नेहमी प्रेरणा देतात. माझी पुण्याची एक मैत्रिण आहे, ज्योत्सना पेठकर,जी आयुर्वेदाचार्य आहे. तिचं छान हॉस्पिटल आहे. पण तिन आपल्या वैद्यकीय पेशाचा कधी बाजार केला नाही. फक्त बिझनेस होतो, किंवा आयुर्वेदावर लोकांचा आता खूप विश्नास बसत चाललाय म्हणून तिनं आपल्या पेशाचा कधीच गैरवापर केला नाही. तर दुसरी एक मैत्रिण पुनम शेंडे जी व्यवसायानं इंटिरिअर डिझायनर आहे, प्रथितयश कंपनीची सीईओ आहे, आणि स्वतःच्या हिमतीवर तिनं आयुष्यातील यशाचे टप्पे गाठले आहेत. दोघीही स्वतःच्या पायावर उभ्या आहेत,स्वतंत्र आहेत आणि हे सर्वात जास्त मला भावतं. माझी एक मानलेली मावशी आहे जी रेकी मास्टर आहे,तिचं नाव उज्वला बर्वे आहे. तीचं निस्वार्थीपणे लोकांची मदत करणं माझ्यासाठी नेहमी प्रेरणादायी ठरतं. त्यामुळे माझ्या अशा खास जवळच्या स्त्रीयांसोबतच,समाजातील इतरही स्त्रिया ज्या मला कोणत्या न कोणत्या गोष्टीतून प्रेरणा देतात त्या सगळ्या माझ्यासाठी दुर्गेच्या स्थानी आहेत.. मी 'बंडखोर' होते म्हणूनच...मी स्वभावानं खरंतर आधीपासूनच बंडखोर म्हणून मला वाटतं कदाचित मी भूमिकाही तशाच निवडल्या. मी आतापर्यंत कधीच बुजऱ्या,बुळ्या भूमिका केल्या नाहीत. माझ्या प्रत्येक भूमिकेतून बंडखोरी दिसणारच तुम्हाला. मी नेहमीच खूप सक्षम स्त्री व्यक्तिरेखा साकारल्यात. एखाद्या स्त्रीला काही म्हणायचंय अशी व्यक्तिरेखा सापडली की मी ती सोडत नाही. सिंधुताईंची भूमिका असो, की 'देवा'मधली की अगदी 'कॅन्डल मार्च'मधील की आताच्या 'समांतर' मधील भूमिका. या सगळ्या भूमिकांमधील स्त्रीया स्वतःचं एक ठाम मत असणाऱ्या होत्या. अगदी 'रानबाजार'मधील ती व्यक्तिरेखा देखील आपल्या बहिणीसाठी तो मार्ग पत्करते. जो लोकांच्या दृष्टीने चुकीचा असेल. पण ते ज्याचं त्याचं प्रोफेशन आहे. मला स्त्री कधीच कमकुवत वाटत नाही आणि म्हणूनच मी आतापर्यंत माझ्या व्यक्तिरेखा निवडताना देखील तोच विचार करत त्या निवडल्या.स्त्री IAS झाली, मोठ्या हुद्द्यावर गेली की सेलिब्रेशन,गरजंच काय?मला वाटतं पुरुष जे पूर्वी करत होता तेच आता करतोय. पण त्याउलट,स्त्री पूर्वी चूल-मूल संकल्पनेत अडकली होती,आता ती घराबाहेर पडली आहे. तिच्यात खऱ्या अर्थानं मोठा बदल घडून आला आहे, आपण नवरात्रीत तिच्यातील दुर्गेचं रुप सेलिब्रेट करतो. पण मला वाटतं ती कायम तशीच आहे. अगदी फार पूर्वीपासून ती सशक्त आहे. आपण कुठे पाहतो का,शेतीचं नुकसान झालं म्हणून स्त्रीने आत्महत्या केली. उलट नवऱ्यानं आत्महत्या केल्यानंतर खंबीरपणे उभी राहणारी,संपूर्ण घराचा भार पेलणारी स्त्रीच आहे. आपण उगाच तिला चौकटीत बांधलंय. आज आपण एखादी स्त्री आयएएस झाली किंवा आणखी मोठ्या हुद्द्यावर पोहोचली की खूप गाजावाजा करतो,ते सेलिब्रेट करतो. पण तशी गरजच नाही.कारण हे ती करणारच होती इतकं सहज आहे कारण तिच्यात ती ताकद आहेच. ती होणारच होती की मोठी. उलट मला वाटतं स्त्री इतका उत्तम बिझनेस कोणीच करु शकत नाही. जी स्त्री घर उत्तम सांभाळते,ज्याला 'वेल्थ मॅनेजमेंट' म्हणतो आपण, ती बिझनेस उत्तमच करणार. कारण हे गुण तिच्यात आपसुकच आहेत. फक्त आपण तिची ताकद ओळखली पाहिजे. विचारांनी तिला प्रगल्भ होण्यास सहकार्य केलं पाहिजे. जी नऊ महिने पोटात गर्भ सांभाळते, त्यानंतर प्रसूतीच्या असह्य कळा सहन करत एका नव्या जीवाला जन्म देते तिला काही जमणार नाही असं मी मानतच नाही मुळी. खरंतर मला वाटतं पुरुषांसोबत स्त्रीची तुलना थांबवायला हवी. आपण म्हणतो स्त्री पुरुषाच्या खांद्याला खांदा लावून काम करते, हे बोलणं आधी थांबवा. आपण असं बोलतो कारण आपण कायम स्त्रिला पाण्यात पाहिलं आहे, खालचा दर्जा दिला आहे. म्हणून मग ती मोठ्या पदावर गेली की तिचं कौतूक करायला लागतो..चिक्की, पिशवी आणि 'ती' रात्र; अपूर्वाला भेटलेली दुर्गा.मुंबई-पुणे प्रवासात 'त्या' शिवनेरी बसमधील माझा दुर्गावतार म्हणजे...मी दु्र्गावतार अनेकवेळा धारण केलाय. अगदी छोट्या पातळीपासून मोठ्या पातळीपर्यंत. मी खूप राडे केलेयत. काही वर्षांपूर्वीचा हा किस्सा. माझ्या 'घर श्रीमंताचं' मालिकेचं शूटिंग संपवून मी ठाण्याहून वंदना टॉकीज जवळनं रात्री साडे दहाची शिवनेरी बस पकडली. जी साधारण दीड वाजता पुण्यात पोहोचते. बस रिकामी होती म्हणून मी शेवटून तिसऱ्या सीटवर जाऊन आधी बसले,आणि मग झोपले. पुढे वाशीला एक माणूस चढला आणि माझ्या मागच्या सीटवर येऊन बसला. मी आडवी झोपलेले आणि माझी सिटला पाठ होती. तर थोड्यावेळाने माझ्या पृष्ठभागाला त्याचा पाय लागला. मी उठले आणि वर पाहिलं तर तो माणूस पाय सीटवर घेऊन बसलेला. मग मी म्हटलं,'तुमचा पाय लागतोय मला'. म ला वाटलं तो पाय वर घेऊन बसला आहे तर चुकून झालं असेल. पण त्याच्यानंतर थोड्यावेळाने पनवेल क्रॉस केल्यानंतर मला त्याच्या हाताचा स्पर्श झाला माझ्या कमरेवरती आणि पुन्हा पृष्ठभागावरती. तशी मी उठले आणि मोठ-मोठ्याने बसमध्ये ओरडू लागले. अरेरावीची भाषाच सुरु केली. तो माणूस म्हणाला,'चुकून झालं'. पण मी म्हटलं,''तुझा हात पकडला मी, मग चुकून कसं शक्य आहे''. शिवनेरी वाले म्हणाले, 'मॅडम पुढे सेटल करू'. मी तिथेही त्या लोकांवर ओरडू लागले. आणि मी एकटी मुलगी होते,तरी पब्लिकमधलं कुणी उठलं नाही. त्या माणसाकडे लॅपटॉप वगैरे होता. म्हणजे नक्कीच तो सुशिक्षित होता. पुढे खालापुरला गाडी थांबली तेव्हा चक्क त्याचा लॅपटॉप घेतला अन् त्यावर अक्षरशः नाचले. कंडक्टरना म्हणाले,'' मी याला पहिल्या सीटवर घेऊन बसणार. गाडी शिवाजी नगर पोलिस स्टेशनला न्या. पुढे मी शिवाजी नगर पोलिस स्टेशनला बस नेली आणि त्याला पोलिसांच्या तावडीत दिलं तेव्हा मी शांत झाले.''त्यानंतर माझी आई घाबरली होती. कारण तेव्हा मुलींच्या चेहऱ्यावर अॅसीड टाकल्याच्या खूप दुर्घटना घडल्या होत्या. घरातले घाबरले की मग आपल्यातला थोडासा बंडखोरी स्वभाव कमी होत जातो. पण आता सोशल मीडिया आहे,ज्याक्षणी तुमच्यासोबत असं घडतं तेव्हा व्हिडीओ रेकॉर्ड करायचा आणि तो पोस्ट करुन टाकायचा. अगदी त्या माणसाचा चेहरा दिसायला हवा..मालिकेत-सिनेमात स्त्रीचं रुप बदललं पण...मालिकांमधनं-सिनेमातून स्त्री व्यक्तिरेखांच्या बाबतीत चागंला बदल होतोय. स्त्री पात्रं आता जागरुक झालेलं दाखवत आहेत पण याचा कधी-कधी अतिरेक होतो. कुठेतरी बॅलन्स हवा सगळ्याचा. छोट्या पडद्यावर खूप गोष्टी अनेकदा कल्पनेपलिकडच्या दाखवतात. कधी-कधी वाटतं ते अधिक भडकही होत चाललंय. अनेकदा जे दाखवतात तशी आपली संस्कृती आहे का,असा प्रश्नही पडतो. मला वाटतं इंडस्ट्रीतील पुरुषप्रधान संस्कृती मागे पडतेय आणि स्त्री केंद्रित सिनेमे आता बनतायत. आता तर स्त्री गोरी,घारी,सुंदर असायला हवी असे नियमही इंडस्ट्रीत राहिले नाहीत. फक्त त्याचा अतिरेक भूमिकांच्या माध्यमातून होऊ नये असं वाटतं..Read latest Marathi news, Watch Live Streaming on Esakal and Maharashtra News. Breaking news from India, Pune, Mumbai. Get the Politics, Entertainment, Sports, Lifestyle, Jobs, and Education updates. And Live taja batmya on Esakal Mobile App. Download the Esakal Marathi news Channel app for Android and IOS.

कोण आहेत तेजस्विनी पंडितच्या आयुष्यातल्या 'दुर्गा'

Related Stories