ज्येष्ठ व तरुणांत सुसंवाद साधणारे ‘संज्या - छाया’

नात्यातील गुंतागुंत व गोडवा, यांतील फरक समजावून सांगणारे संज्या-छाया हवेहवेसे वाटतात. ज्येष्ठांप्रमाणेच ते नव्या पिढीलाही आत्मचिंतनाकडे वळवतात. खासगीपेक्षा सामाजिकतेवर यांचा भर. या अंतरंगी जोडप्याच्या विविधरंगी जीवनपद्धतीची ओळख ‘संज्या - छाया’ या कालसुसंगत नाटकातून अवश्य करून घ्यायला हवी.
जीगिषा- अष्टविनायक निर्मित या नाटकाचं लेखन प्रशांत दळवी व दिग्दर्शन चंद्रकांत कुलकर्णी यांनी केले आहे. ज्येष्ठत्वातील वडीलधारेपणाचा जाचक भार दुसऱ्यांना होऊ न देण्याची कला संज्या-छाया या नायक- नायिकेकडून शिकण्यासारखी आहे. सहजीवनात जपलेले परस्परांचं स्वातंत्र्य, हा त्यांच्या जगण्याचा मूलमंत्र आहे. एकच जागा घर व कार्यालय या दोन्ही स्वरूपात किती भिन्न व मौजेची वाटू शकते, ते बघणंही एक वस्तुपाठ आहे. नेपथ्यकार प्रदीप मुळ्ये यांच्या तपशीलवार आणि सुटसुटीत मांडणीमुळे आशयाला आधार मिळतो.

दासू (गीत), अशोक पत्की (गीत, संगीत) व पुरुषोत्तम बेर्डे (पार्श्वसंगीत) यांच्या कामगिरीने कथानकात चैतन्य आणले आहे. संज्या (वैभव मांगले) व छाया (निर्मिती सावंत) यांनी आपापल्या व्यक्तिरेखा साकारताना वेदना - संवेदनांची अभिव्यक्ती हुकमीपणे केली आहे. सुनील अभ्यंकर, योगिनी चौक- बोऱ्हाडे, अभय जोशी, आशीर्वाद मराठे, मोहन साटम, संदीप जाधव व राजस सुळे तसंच रुपेरी पडद्यावरून साथ देणाऱ्या सारंग साठे, पॉला, अभिनय सावंत व पूर्वा सावंत हे कलाकारही विविध भावछटांचा कॅलिडोस्कोप कौशल्याने हलता ठेवतात. समुपदेशनाच्या धर्तीची ही रंजक कथा युक्तीच्या चार गोष्टी सहजपणे सांगून जाते.

62593