उठता लाथ, बसता बुक्‍की! (ढिंग टांग!)

dhing tang

स्थळ : मातोश्री महाल, वांद्रे संस्थान.
वेळ : भरत आलेली!
काळ : थांबलेला!
प्रसंग : अत्यवस्थ.
पात्रे : राजाधिराज उधोजी महाराज, सौभाग्यवती कमळाबाई आणि...सरनोबत संजयाजी.

वातावरण गंभीर आहे. कमळाबाई काहीशा आजारी मंचकावर पडून आहेत. त्यांच्या उशाशी उधोजीराजे चिंतित होऊन उभे आहेत. अब आगे...
उधोजीराजे : (घाबरत घाबरत) बरं वाटतंय का आता?
कमळाबाई : (संतापून अंथरुणातच) मला काय धाड भरलीये? हातीपायी धड आहे की! तुमच्या ह्या तलवारीच्या हातापायीनं हे होऊन बसलं! अगं आई ग्गं...
उधोजीराजे : (ओशाळून) आम्ही तलवारबाजीची नुसती प्रॅक्‍टिस करत होतो! तुम्ही मध्येच कडमडाल, हे कोणाला ठाऊक होतं? दैव बलवत्तर म्हणून घाव बसला नाही ह्या उधोजीचा!! नाहीतर भलतंच काही होवोन बसलं असतं!!
कमळाबाई : (वैतागानं) काही अडलं होतं, माजघरात तलवारबाजीची प्रॅक्‍टिस करायला? चांगलं मैदानात जावं आणि तलवार गाजवावी!! पण तेवढं बरीक इकडच्यांना सांगून उपयोगाचं नाही!! माजघरातच तुमची मर्दुमकी!! हु:!! अगं मेले गं...गेली माझी कंबर!!
उधोजीराजे : (हताशपणे) आम्ही तलवारीचे दोन-चार हवेत हात करतो काय आणि तुम्ही सतरंजीवर धडपडून खाली पडता काय!! सगळंच अतर्क्‍य!!
कमळाबाई : (फणकाऱ्यानं) काही अतर्क्‍य बितर्क्‍य नाही!! चांगले "काटो, मारो गनिम को' असं ओरडलात! मी ऐकलंय स्वत:च्या कानांनी!!
उधोजीराजे : (आणखी ओशाळून) अहो, त्याला अंगात वीरश्री संचारणं म्हणताऽऽत! मर्द मावळ्याला अधूनमधून असं होतंऽऽ..!
कमळाबाई : (मंचकावर पडल्या पडल्या) जळलं तुमचं वीरश्रीचं लक्षण!! माझ्या कमरेत उसण भरलीये त्याचं काय? तेवढं लाटणं फिरवा म्हटलं, तर तेवढंही मेलं जमलं नाही तुम्हाला!!
उधोजीराजे : (अन्यायग्रस्त चेहरा करत) ज्या हातांनी हयातभर तलवार फिरवली, त्यांनी लाटणी फिरवावीत, लाटणी?
कमळाबाई : (कसनुसा चेहरा करत) तेवढं टायगर बाम तरी लावून दिलं असतंत तर...तेही नाही!!
उधोजीराजे : (डोळे विस्फारुन) टायगर बाम जाम झोंबतं माहिताय ना? "ठो ठो' ओरडाल!! मागल्या वेळेला तुमच्या कपाळाला मीच चोळलं होतं, आठवतंय ना?
कमळाबाई : (हात झटकत) मला मेलीला बिलकुल झाली नाही आग!
उधोजीराजे : (तावातावाने) पण मला झाली ना!! माझ्या हाताला-
कमळाबाई : (घाईघाईने) पुढचं नका सांगू बाई! आठवला तो प्रसंग! तरी मी तेव्हा हात धुऊन घ्या, असं परोपरीनं सांगत होत्ये!! अगं बाई गं...मरत्ये आता!!
उधोजीराजे : (घाबरुन) तुम्ही एवढ्या विव्हळू नका हो! काळजाला घरं पडतात आमच्या!! (गडबडीनं) कोण आहे रे तिकडे? तातडीने इकडे या!!
संजयाजी : (मुजरा करत प्रवेश) आज्ञा महाराज!!
उधोजीराजे : (आदेश देत) कमळाबाई राणीसाहेबांच्या कमरेत उसण भरली आहे! उठता येईना की बसता येईना!! राजवैद्यांना त्वरित पाचारण करोन बोलावून घेणे!! उपचार करणे!! निघा!!
संजयाजी : (पेशंटकडे पाहात) कंबर धरली म्हणता? मग राजवैद्य कशाला हवा? एक लाथ घातली की सरळ येतील राणीसाहेब!
उधोजीराजे : (किंचाळून) लाथ? (तेवढ्यात संजयाजी आक्रमण करतात. "हर हर हर हर महादेव अशी आरोळी ठोकत "उपचार' करतात-धडाक!!)
कमळाबाई : (गगनभेदी किंकाळी घुमते...) अगं आईग्गंऽऽ...
संजयाजी : (आत्मविश्‍वासानं) महाराजांचा शब्द म्हंजे देवावरचं फूल!! वाया कसं जाऊ देऊ? आपल्या आज्ञेप्रमाणे आम्ही लाथ घातली म्हणून तर बाईसाहेब सरळ आल्या!! महाराजांचा विजय असो!!

Read latest Marathi news, Watch Live Streaming on Esakal and Maharashtra News. Breaking news from India, Pune, Mumbai. Get the Politics, Entertainment, Sports, Lifestyle, Jobs, and Education updates. And Live taja batmya on Esakal Mobile App. Download the Esakal Marathi news Channel app for Android and IOS.

उठता लाथ, बसता बुक्‍की! (ढिंग टांग!)

Related Stories