लोगोग्राफिक सिस्टीम म्हणजे काय? ९९% लोकांना 'या' भाषांचे नियम माहित नाहीत...

वर्णमाला

प्रत्येक भाषेला लिहिण्यासाठी एक वर्णमाला आवश्यक असते असे अनेकदा शिकवले जाते. त्यात "a," "aa," किंवा "A," "B," आणि "C" सारखी स्वतंत्र अक्षरे असतात.

चिनी

परंतु एक भाषा अशी आहे जी हा नियम पूर्णपणे मोडते. आपण चिनी (मंदारिन) बद्दल बोलत आहोत. त्यात वर्णमाला नाही त्याऐवजी, ती एका लोगोग्राफिक प्रणालीचे अनुसरण करते.

कल्पना

याचा अर्थ असा की प्रत्येक लिहिलेले चिन्ह केवळ ध्वनी नाही तर संपूर्ण शब्द किंवा कल्पना दर्शवते. ही प्रणाली कमी आव्हानात्मक नाही.

चिन्हांची शक्ती

पण ती भाषाशास्त्राच्या सर्वात आकर्षक रहस्यांपैकी एक आहे. हे सिद्ध करते की कल्पना व्यक्त करण्यासाठी अक्षरांच्या संग्रहापेक्षा जास्त आवश्यक आहे. परंतु गहन चिन्हांची शक्ती आवश्यक आहे.

जपानी भाषा

मंदारिन सोबत, जपानी भाषा वर्णमालाच्या पारंपारिक कल्पनेला आव्हान देते. जपानी भाषा प्रामुख्याने तीन लिप्यांच्या संयोजनावर अवलंबून असते. कांजी (चीनी चित्रलिपीतून घेतलेली) आणि हिरागाना आणि काटाकाना. या दोन लिप्यांना अभ्यासक्रम म्हणतात.

जपानी भाषा

अक्षरात, प्रत्येक चिन्ह एक अक्षर (जसे की अ किंवा का) दर्शवत नाही तर संपूर्ण अक्षर (जसे की 'का' किंवा 'की') दर्शवते. ही प्रणाली जपानी भाषा अद्वितीय बनवते.

चिन्हे

त्याची लेखन प्रणाली पूर्णपणे ध्वनी-आधारित वर्णांपासून दूर जाते आणि अक्षर-आधारित चिन्हे वापरते. हे त्यांच्या लेखन शैलीमध्ये भाषा किती सर्जनशील आणि जटिल असू शकतात हे दर्शवते.

लोगोग्राफिक लेखन

अनेक भाषांना स्वतःची वर्णमाला नसते. परंतु त्याऐवजी इतर प्रकारच्या लेखन प्रणाली वापरतात. चिनी भाषेत (मंदारिन) वर्णमाला नाही. ती लोगोग्राफिक लेखन प्रणाली वापरते.

मशीन

प्रत्येक वर्ण (ज्याला हांझी म्हणतात) केवळ एकच ध्वनी नाही तर संपूर्ण शब्द किंवा कल्पना दर्शवितो. उदाहरण - 'मशीन' अक्षरांमध्ये विभागलेले नाही, तर एका चित्राद्वारे दर्शविले जाते.

हिरागाना आणि काटाकाना

जपानी भाषा प्रामुख्याने तीन लेखन प्रणालींचे संयोजन वापरते. यापैकी दोन (हिरागाना आणि काटाकाना) अक्षरे नाहीत. कांजी: ते चिनी वर्णांवर आधारित आहे. म्हणजे ते एक चित्रलिपी देखील आहे.

शब्दसंग्रह

हिरागाना आणि काटाकाना: दोन्ही शब्दसंग्रह आहेत, म्हणजे प्रत्येक चिन्ह केवळ एक व्यंजन किंवा स्वर नाही तर पूर्ण शब्दसंग्रह (उदा. 'का', 'की', 'कु') दर्शवते.

कोरियन

वैशिष्ट्य: हे थोडे अधिक क्लिष्ट आहे. कोरियन भाषा हंगुल नावाची लेखन प्रणाली वापरते. हंगुल एका वर्णमालेसारखे दिसते. कारण त्यात मूलभूत व्यंजने आणि स्वर असतात.

भाषाशास्त्रज्ञ

हे वर्णमाला आणि शब्दसंग्रहाचे संकर मानले जाते कारण हे व्यंजने आणि स्वर सिलेबिक ब्लॉकमध्ये गटबद्ध केले जातात. म्हणून, काही भाषाशास्त्रज्ञ ते पूर्ण वर्णमाला मानत नाहीत.

प्राचीन चित्रलिपी-आधारित भाषा

प्राचीन इजिप्शियन: त्यात चित्रलिपी वापरली जात होती, जी पूर्णपणे वर्णमाला-आधारित नव्हती.

वेगात, मध्यम अन् हळू...; रस्त्यावरील कोणत्या लेनवर कशी गाडी चालवू शकता? जाणून घ्या