Mansi Khambe
कोणताही देश त्याच्या भौगोलिक स्थान, लोकसंख्या आणि सांस्कृतिक वातावरणावरून ओळखला जातो. सांस्कृतिक ओळखीच्या बाबतीत, विशेषतः येथील पोशाखांची स्वतःची वेगळी ओळख आहे.
पोशाखात, बहुतेक लोकांना साडीला भारतीय संस्कृतीशी जोडण्यात अभिमान वाटतो. पण प्रश्न असा येतो की, साडीचा उगम कधी आणि कुठे झाला? साडीला सर्वप्रथम कोणत्या नावाने ओळखले जायचे?
संस्कृत भाषेनुसार साडीचा अर्थ 'कापडाचा पट्टा' असा होतो. जातक नावाच्या बौद्ध साहित्यात, प्राचीन भारतातील महिलांच्या पोशाखांचे वर्णन 'सत्तिका' या शब्दाने केले. तर चोली हा शब्द 'स्तनपट्टा' या प्राचीन शब्दापासून तयार झाला आहे जो स्त्री शरीराचा संदर्भ देतो.
कल्हण यांनी लिहिलेल्या राजतरंगिनीनुसार, काश्मीरच्या राजघराण्याखाली चोली दख्खनमध्ये लोकप्रिय झाली. बाणभट्ट यांच्या कादंबरी आणि प्राचीन तमिळ कविता शिलाप्पाधिकरममध्येही महिलांनी साडी नेसल्याचे वर्णन केले आहे.
काही इतिहासकारांचा असा विश्वास आहे की कापड विणण्याची कला भारतात मेसोपोटेमियन संस्कृतीतून २८००-१८०० इ. स. पूर्व दरम्यान आली.
समकालीन सिंधू संस्कृती सुती कापडाशी परिचित होती आणि पुरातत्व सर्वेक्षणादरम्यान सिंधमधून कापसाचे काही अवशेष सापडले आहेत, परंतु विणकामाच्या कलेचे पुरावे अद्याप सापडलेले नाहीत.
१५०० इ. स.पूर्व नंतर जेव्हा आर्य लोक भारतात आले, तेव्हा त्यांनी 'कपडे' हा शब्द वापरणारे पहिले लोक होते ज्याचा अर्थ त्यांच्यासाठी घालण्यायोग्य चामड्याचा तुकडा होता.
कालांतराने कंबरेभोवती कापड घालण्याची शैली, विशेषतः महिलांसाठी आणि त्या कापडालाच निवी म्हणून ओळखले जाऊ लागले. त्यानंतर, मौर्यांपासून सुंगपर्यंत आणि नंतर मुघल काळापासून ब्रिटिश काळापर्यंत साड्या नेसण्याच्या पद्धतीत बदल झाला.
भौगोलिक स्थान आणि पारंपारिक मूल्ये आणि आवडींनुसार साडी नेसण्याचे अनेक प्रकार आहेत. साड्यांच्या विविध शैलींमध्ये कांचीपुरम साडी, बनारसी साडी, पटोला साडी आणि हाकोबा यांचा समावेश होतो.