मत-गंमत

१९ (निवडणूक पानासाठी)

मत-गंमत---लोगो

तू कशाक तडमडतसं गावचो रस्तो बग...!

एप्रिल संपला मे महिना सुरू झाला. गावागावात, वाडीवस्तीत सार्वजनिक श्री सत्यनारायणाच्या पूजांना सुरवात झाली आहे. दरवर्षी चालणाऱ्या सार्वजनिक पूजांना काही ठिकाणी सांस्कृतिक कार्यक्रमांची जोड दिली जाते. धार्मिक आणि सांस्कृतिक असे कार्यक्रम एक दिवसांचा जणू वाडीतील उत्सवच. एकीचे बळ म्हटले तर वावगं ठरू नये. असेच एका गावात श्री सत्यनारायणाच्या पूजेनिमित्त नाटक करायचे असे वाडीतील तरुणांचे ठरले; पण गावातील गोप्याही नाटकात काम करण्यास तयार झाला. गोप्या तसा नाटकवेडाचं. कुठलीही विनोदी भूमिका तो चांगल्या प्रकारे साकारत असे. त्यामुळे गावातील मंडळींनी हा सगळा भार त्याच्यावरच सोडला. मतदानाचा कालावधी असल्यामुळे गावात नाटकासाठी जमलेल्या लोकांचा फायदा घेण्यासाठी नाटकाच्या अगोदर नेतेमंडळींनी एकतास अगोदर मिळावा, असे गावकाराला कळवले होते. नाटकाच्या सरावाच्यावेळी ही गोष्ट गावकाराने गोप्या व नाटकमंडळींना सांगितली. त्यावर खडाजंगी रंगली. गावातील लोकांचा विचार करावा, असे साऱ्यांचेच म्हणणे होते. बरं, नाटकात १९ पात्रं काम करणार होती. त्यांची तयारी, नाटकातील तंत्रज्ञ या गोष्टी अडचणीच्या होत्या. किमान साडेदहाला नाटक सुरू करावे, असे सर्वांचेच मत होते; पण गावकाराच्या समोर बोलणार काय? हा प्रश्न नाटकमंडळीसमोर होता. पर्याय म्हणून आठ वाजता प्रचारसभेला नेतेमंडळीने यावे असे ठरले. नाटकाच्या रंगमंचावरच काही नेते व कार्यकर्ते मंडळी आली. भाषण करून निघून गेली. नाटकाला उशिरा सुरवात झाली. गोप्याचा रंगमंचावर प्रवेश झाला; पण सभेमुळे त्याचा अभिनयातील रंग उडाला होता. ताणही वाढला होता. नाटकातील विनोदी संभाषण पाठ असूनही गोप्या काहीतरी आक्रितच बोलला. तात्या...तात्या, इकासाच्या नावाखाली सगला चालाय काय?...अजून येळ गेली नाय. भूमिका करणारे बुजुर्ग तात्यांनी प्रसंगावधान राखून बोलले. गोप्या ह्या सारं वरूनच घडत येळ आली कळेल. तू कशाक तडमतास? मेल्या गावचो रस्तो बग.....यावर प्रेक्षकांमधून हश्या पिकला; पण काही का असेना, सत्य या निमित्ताने तोंडावर आले.