परसदारात घोळ, तेरडा-आघाडा, टाकळा बहरला, की मला ‘आता श्रावण येणार’ हे माहीत असायचं. मनात एक वेगळीच आतूरता असायची. वेगवेगळे सण सुरू होणार म्हणून नाही, तर तिच्या हातचे मस्त, वेगवेगळे पदार्थ खायला मिळणार हा एकमेव विचार असायचा. दीप आमावस्येला ती सकाळीच मला असतील नसतील, तेवढे ढीगभर दिवे काढून द्यायची आणि ते लख्ख साफ करायला लावायची.