नवरा वारला, तीन मुले दारू पिऊन मेली, काय करावं आम्हा मायलेकीनं? 

सोलापूर : "आमची कितवी पिढी माहीत नाही, पण चुना व चुन्याची पावडर विकणे हाच आमचा परंपरागत व्यवसाय... मात्र या व्यवसायात आता काही राम राहिला नाही... नवरा, तीन मुले व एक मुलगी असं आमचं कुटुंब होतं... आता आमच्या मागेपुढेही कोणी राहिले नाहीत... मी व माझी डोक्‍यावर परिणाम झालेली मुलगी एकमेकांना आधार म्हणून जगतोय... मात्र या कर्फ्यूमुळे दिवसभर उन्हात थांबूनही एकवेळचं जेवण नशिबी येईल, असा व्यवसाय होत नाही... काय करावं आम्हा मायलेकीनं..?' असे हताश शब्द कानी पडले संचारबंदीमुळे सुनसान झालेल्या टिळक चौकात भर उन्हात ग्राहकाची वाट पाहणाऱ्या चुना विक्रेत्या मालनबाई घेरडे यांच्या तोंडून... 

हेही वाचा - लॉकडाउनमध्ये सोलापुरात दारूविक्री 

कर्फ्यूच्या निमित्ताने उघड झाल्या वृद्धेच्या व्यथा 
लॉकडाउनमुळे संपूर्ण शहरात संचारबंदी आहे. अत्यावश्‍यक सेवेखेरीज सर्व दुकाने, कार्यालये, बाजारपेठा बंद आहेत. सकाळी व सायंकाळनंतर दिसणारी तेवढीच किरकोळ रहदारी. दिवसा उन्हाच्या झळा व घामाच्या धारांमुळे रस्ते सुनसान झालेले. दुपारी अशी भयाण शांतता पसरलेल्या रस्ते व चौकांमध्ये कर्तव्यावर असलेले पोलिस कर्मचारी सावली पाहून विसावा घेताहेत. मात्र टिळक चौकातील टिळकांच्या पुतळ्याभोवती पारंपरिक चुना विक्री करणाऱ्या दोन महिला ग्राहकांची वाट पाहात चुनखडी व चुना पावडर मांडून बसलेल्या दिसून आल्या. त्यांच्याशी "सकाळ'च्या प्रतिनिधीने संवाद साधला असता, इतर वेळी दुर्लक्षित राहात असलेल्या या महिलांच्या व्यथा निदान कर्फ्यूच्या निमित्ताने उघड झाल्या. 

आम्ही दोघीच एकमेकांचे आधार बनून आहोत 
एक महिला सावलीत आराम करत होती तर दुसरी ज्येष्ठ महिला मालनबाई घेरडे या आपल्या मुलीसोबत बसल्या होत्या. भर उन्हात चुना मांडून बसल्याबाबत बोलताना त्या म्हणाल्या, ""नवरा, तीन मुले व एक मुलगी असा आमचा संसार होता... आमच्या सासू व त्यांच्या सासूपासून येथे आमचा चुना विक्रीचा व्यवसाय सुरू आहे. माझी मुलं लहान असतानाच नवरा दारूच्या नशेत नदीत वाहून गेला... तिन्ही मुलांचे व मुलीचेही लग्न झाले. मात्र तिन्ही मुलेही दारू पिऊन मेली. सुना रंडकी झाल्या. मुलीचा नवराही वारला, त्यामुळे तिच्या डोक्‍यावर परिणाम झाला. ती नेहमी स्वमग्न असते व काहीतरी पुटपुटत असते. आता आम्ही दोघीच एकमेकांचे आधार बनून आहोत.'' 
मालनबाई पुढे म्हणाल्या, ""सकाळी डबा घेऊन येथे चुना विक्रीसाठी येतो. सध्या लग्नसराईची दिवसं मात्र कर्फ्यूमुळे काहीच ग्राहक नाही. एखादा ग्राहक येईल, या आशेने बसलो.'' 

पूर्वी दसरा- दिवाळी व इतर सणासुदीच्या निमित्ताने चुन्याची खरेदी व्हायची. आता तर भिंतींना चुना लिंपण्याची पद्धतच बंद झाली असून, भारी पेंट वापरले जात आहेत. त्यामुळे या व्यवसायात आता उत्पन्नच नाही. इतरवेळी लग्न व इतर जेवणावळीच्या कार्यक्रमांमध्ये धुणीभांडी करायलो जातो, मात्र आता तेही बंद झाले आहे. 
- मालनबाई घेरडे, 
वृद्ध चुना विक्रेत्या