हार-तुरे नकोत, जगायपुरती मदत द्या; एका साहित्यिकाची मागणी... 

कामेरी ः गळ्यात पडले चार हार आणि पुरस्कारांनी पोट भरत नाही. जगायसाठी आवश्‍यक असते ती भाकरी. साठ वर्षे साहित्य साधना करीत करून शारदेची उपासना केली. भाकरीचा शोध सुरू आहे. मात्र उतार वयात आता जमेना. मुख्यमंत्री सहाय्यता निधीतून काही मदत करा अशी साद कर्णबधीर ग्रामीण कथा लेखक राम अण्णा पाटील यांनी मुख्यमंत्री उद्धवजी ठाकरे यांना घातली आहे. आता हार तुरे नकोत.जगायसाठी आर्थिक मदतीचा हातभार हवा आहे. 

ज्येष्ठ साहित्यिक राम पाटील यांचे वय 77 वर्षे आहे. ते एकेकाळी मुख्याध्यापक होते. मात्र अचानक त्यांचे दोन्ही कान निकामी झाले. कर्णबधिरत्व आले. त्यांना नोकरीही गमवावी लागली. पेन्शन मिळत नाही. राहयला लहानसं घर आहे. संसार कसातरी सांभाळत त्यांनी आयुष्यभर लेखणी सुरू ठेवली.

आजवर साठ कथा, पाच कथासंग्रह, 15 कादंबऱ्या प्रसिद्ध झाल्या. एका चित्रपटाची पटकथाही लिहून तयार आहे. मोठ्या राजकीय, शासकीय व साहित्यिकांच्या हस्ते सत्कार सन्मान झाला. लेखनाची उमेद वाढली. मात्र जगण्याची उमेद आर्थिक विवंचनेने हरवत चाललो आहे. घर साधे आहे, ते कधी कोसळेल सांगता येत नाही. घरात शौचालय बांधायचे म्हटले तर पैसा कोठून येणार. खायचेच वांदे. माझे व पत्नीचे आजारपण सुरू आहे. औषधाचा खर्च भागत नाही. उतरत्या वयात हातपायही चालेनात. घरात रॉकेलचा दिवा होता.

निवृत्त प्राचार्य विश्वास सायनाकर यांनी घरात वीज कनेक्‍शन देऊन घर प्रकाशमान केले. अजूनही साहित्यशारदेची उपासना सुरू आहे. भरपूर लिहिले आहे. त्याला प्रकाशक हवा आहे. अपंगावर मात करून सारं केलं. अपंग म्हणून मिळणाऱ्या सवलतीही फारशा मिळाल्या नाहीत. आता आर्थिक मदत नितांत गरज आहे, अशी भावना श्री. पाटील यांनी व्यक्त केली. 

ते म्हणाले,""महाराष्ट्र शासनाने मुख्यमंत्री सहाय्यता निधीतून मदत करावी असे वाटते. महाराष्ट्र शासनाकडे विनंती अर्ज सादर केला आहे. अर्ज रजिस्टर एडी पोस्टाने केला. अर्ज पाठवण्यासाठीही दुसऱ्याकडून आर्थिक मदत घ्यावी लागली. नशीबपण काय बघा अर्ज पोहोचल्याची पोचदेखील महिनाभर झाले आलेली नाही. पोचपावतीसाठी महिनाभर पोस्टाच्या पायऱ्या झिझवतोय. मग मदत तरी कशी मिळणार या विवंचनेत आहे.''