AI Third Network Revolution India
esakal
एक असा काळ होता, जेव्हा ज्ञान हे जाडजूड ग्रंथांत किंवा अनुभवी माणसाच्या शब्दांत असायचं. रस्ते, वीज, पाणी या पायाभूत सुविधांनंतर, आता थेट ‘माहिती’ हीसुद्धा याच प्रकारे घरोघरी, आणि वरकरणी तरी फुकटात दिली जात आहे. पूर्वी बटण दाबल्यावर दिवा लागायचा, तसंच आता बटण दाबलं की ‘विचार’ उपलब्ध होणार. ज्या तर्कासाठी मेंदू खर्ची घालावा लागायचा, तोच ‘तर्क’ आता पाईपलाईनमधून पुरवला जाणार आहे, ही कल्पनाच विचार करायला लावणारी आहे. काही लोक याला ''भारताची तिसरी क्रांती'' म्हणत आहेत. हरित क्रांती, धवल क्रांती आणि तंत्रज्ञान क्रांतीनंतर आता ही ज्ञानाची क्रांती आपल्या दारात उभी आहे. मात्र, ही जी नवी ‘ज्ञानगंगा’ येते आहे, तिचं पाणी पचवण्याची ताकद आपल्या व्यवस्थेत आहे का? आणि सर्वांत महत्त्वाचं म्हणजे, असं आयतं ज्ञान मिळत असताना, आपला जो मातीत काम करून आणि अनुभवातून तयार झालेला मूळचा ‘शहाणपणा’ आणि ''विवेक'' आहे, त्याचं काय करायचं?