Hari Budha Magar : पाय नसतानाही वयाच्या 43 व्या वर्षी सर केला माउंट एव्हरेस्ट

Hari Budha Magar : दिव्यांग असूनही एव्हरेस्ट सर करणाऱ्या हरी बुद्धा मागर यांनी नवा इतिहास रचला आहे. या यशाने त्यांनी त्यांच्यासारख्या अनेक दिव्यांगांना एव्हरेस्ट सर करण्याची प्रेरणा दिली आहे. हरी बुद्धा मागर हे ब्रिटीश सैन्यातील निवृत्त गोरखा सैनिक आहेत. या विजयानंतर मागर यांनी आपल्या एव्हरेस्टच्या चढाईमुळे समाजातील अपंग लोकांविषयीचा समज बदलेल, अशी अपेक्षा व्यक्त केली आहे.

हिमालयन स्की ट्रेक कंपनीच्या अधिकाऱ्याने दिलेल्या माहितीनुसार, 43 वर्षीय हरी बुद्धा मागर यांनी कृत्रिम पायांनी 8848 मीटर एव्हरेस्ट शिखर सर केले. या कामगिरीने जग थक्क झाले आहे. आश्चर्याची बाब म्हणजे हरी बुद्धा मागर यांनी युद्धात आपले दोन्ही पाय गमावले आहेत. अफगाणिस्तानात तैनात असताना त्यांना दोन्ही पाय गमवावे लागले होते.

कोण आहेत हरी बुद्धा मागर?

हरी बुद्धा मागर यांचा जन्म नेपाळच्या पश्चिमेकडील एका खेडेगावात 1979 मध्ये झाला. सुरुवातीचे शिक्षण रोल्पा जिल्ह्यात झाले. शाळेत जाण्यासाठी तो दररोज सुमारे 45 मिनिटे अनवाणी चालत जात. कागद आणि पेन नसताना लाकडी पाटीवर खडूच्या दगडाने लिहायला शिकले. मागर यांचे वयाच्या 11 व्या वर्षी लग्न झाले होते.

मागर यांनी 1999 मध्ये ब्रिटीश सैन्यात योगदान दिले होते. रॉयल गोरखा रायफल्सच्या माध्यमातून ब्रिटीश सैन्यात भरती झाले. तेव्हा ते 19 वर्षांचे होते. त्यांनी पाच खंडांमध्ये सेवा दिलीय. एव्हरेस्ट सर करण्याच्या त्यांच्या मोहिमेला 'नो लेग्ज, नो लिमिट' असे नाव देण्यात आले.

एव्हरेस्ट चढण्याची योजना

मागे यांचे जीवनातील अंतिम ध्येय माउंट एव्हरेस्ट (8848 मी) सर करणं होतं. 2017 मध्ये, नेपाळ सरकारने दिव्यांग गिर्यारोहकांना एव्हरेस्टवर चढण्यास बंदी घातली. त्यानंतर 2018 मध्ये मागर यांनी दिव्यांग संघटनांच्या प्रयत्नाने न्यायालयात धाव घेतली आणि त्यानंतर नेपाळच्या सर्वोच्च न्यायालयाने ती बंदी हटवली.

युद्धात पाय गमावले

ही गोष्ट 2010 सालची आहे. मागर हे अफगाणिस्तानमध्ये तैनात होते. त्यांना गस्तीची ड्युटी देण्यात आली होती. दरम्यान, त्यांचे दोन्ही पाय आयईडी स्फोटकांवर पडले. मोठा आवाज झाला. सुदैवाने त्याचा जीव वाचला पण त्याने दोन्ही पाय गमावले.

ते म्हणतात, दोन्ही पाय गमावल्यानंतर त्यांना खूप त्रास सहन करावा लागला. हिमालयन स्की ट्रेक कंपनीच्या मदतीने त्यांना कृत्रिम पाय मिळू शकले. त्यानंतर ते चालायला लागले. एव्हरेस्टवर चढाई करण्याचे त्यांचे स्वप्न होते. मागर म्हणतात, कोणाच्याही वाट्याला असं दुःख येऊ नये.

ते म्हणतात, मी एव्हरेस्टवर चढाई केल्याने अपंग लोकांमध्ये धैर्य निर्माण होईल अशी आशा आहे. आता मी माझ्यासारख्या दिव्यांग लोकांना त्यांच्या आवडीच्या कोणत्याही पर्वतावर चढण्यासाठी प्रोत्साहित करू इच्छितो.