जेव्हा काहीच उरत नाही, तेव्हा फक्त माय उरते 

भोसे (क) (ता. पंढरपूर, जि. सोलापूर) : गाव : भोसे (ता. पंढरपूर), नाव : जयंत संभाजी भोसले, वय- 30, पत्नी : नीता (वय 25), मुलगी : सिद्धी (वय 4), मुलगा : श्‍लोक (वय 2), परिस्थिती : नाजूक, व्यवसाय : शेती, सुखाने चाललेला संसार अन्‌ अचानक किडनीच्या आजाराचे निदान... पायाखालची जमीन सरकली. कसातरी संसाराचा गाढा ओढत असताना किडनीसारख्या दुर्धर आजारातून आपण कसे बरे व्हायचे? दवाखान्याचा खर्च कशाने करायचा? अशा एक ना अनेक प्रश्‍नांनी मन खचू लागले. समोर भयाण काळोख दिसायला लागला. ही कोणत्या चित्रपटातील कहाणी नसून भोसे (ता. पंढरपूर) येथील एका युवकाला आईनेच किडनी देऊन जीवदान दिल्याची ही सत्य घटना आहे. 
असं म्हणतात, आयुष्यात जेव्हा काहीच उरत नाही, तेव्हा फक्त माय उरते. किडनीसारख्या दुर्धर आजाराने ग्रासलेल्या व लहान दोन मुलांचा बाप असलेल्या तरुण मुलाचे भविष्य आठवून 49 वर्षांची माय आतल्या आत कुढत होती. वडिलांना शुगर व बीपीचा त्रास तर मोठ्या भावाच्या खांद्यावर अख्ख्या कुटुंबाची जबाबदारी. पत्नीची किडनी देण्याची इच्छा असूनही किडनी देता येत नसल्याने नुकतीच संसार फुलवायची स्वप्ने बघणारी "ती' डोळ्यांतून अश्रू गाळत होती. 
अशातच आईने मन घट्ट केले. आयुष्यात कधीही दवाखान्याची पायरी न चढलेल्या मातेने आपली एक किडनी देण्याचे ठरवले. त्याप्रमाणे मोठा भाऊ यशवंत, बहीण दीपाली यांनी मोठे कष्ट सहन करून प्रसंगी उपाशी राहून पुणे येथील डी. वाय. पाटील हॉस्पिटलमध्ये डॉ. पवन यांच्या मार्गदर्शनाखाली किडनी रोपण शस्त्रक्रिया केली. आज दोन महिन्यांनंतर दोघांचीही तब्बेत व्यवस्थित असून या आजारातून पूर्ण मुक्त झाल्याचे समाधान मुलाला, आयुष्याच्या शेवटी आपला देह सार्थकी लागल्याचे समाधान आईला तर माझा संसार पुन्हा बहरास येईल याचे समाधान पत्नीला लाभले. याकामी डॉ. नीलकंठ कोरके यांचे मोलाचे मार्गदर्शन लाभले. तर अनेकांनी जमेल त्या पद्धतीने सहकार्य केले असून त्यांच्या मी ऋणात राहणे पसंत करीन, असे जयंत भोसले यांनी सांगितले.