दिव्यांग आरिफ अन्‌ संगीताची प्रेमकहाणी! सुखी संसाराची तपपूर्ती

सोलापूर : दोन आंतरधर्मीय दिव्यांगांमध्ये (Handicap) फुलले प्रेम (Love)... दोघांनीही घरातील नातेवाइकांचा आणि जातबांधवांचा विरोध पत्करून लग्न (Marriage) केले... लग्नानंतरही काही काळ दोन्ही कुटुंबीयांकडून विरोध कायम होता... मात्र, या दोन दिव्यांगांच्या पोटी कोणतेही अंपगत्व नसलेले सुदृढ बाळ जन्माला आल्यानंतर दोन्ही कुटुंबांनी त्यांचा स्वीकार केला... आज बारा वर्षीय मुलासह स्वत:च्या घरात त्यांचा संसार सुखात सुरू आहे. सोलापूर (Solapur) जिल्हाधिकारी कार्यालय (Collector Office) परिसरात नागरिकांना अर्ज, निवेदने लिहून देण्याचे दोघेही काम करतात. स्वत:च्या पायावर उभा राहात आत्मनिर्भर होणाऱ्या आरिफ (Arif) अन्‌ संगीताचा (Sangita) वैवाहिक जीवन प्रवास प्रेरणादायी आहे.

आरिफ अत्तार हे दिव्यांग आहेत. आरिफ हे सोलापुरातील शास्त्रीनगरातील रहिवासी. त्यांचे वडील बेकरी व्यावसाय कारायचे. आरिफ यांचा जन्म होताना ते इतर दोन भाऊ व बहिणीप्रमाणे नॉर्मलच होते. दोन वर्षांचे असताना त्यांना ताप आला आणि पोलिओमुळे कायमचे अंपगत्व आले. दोन्ही पायांनी अपंग असल्याने ते तीनचाकी सायकलने फिरतात. दहावी नापास झालेल्या आरिफ यांना विष्णू लाड या अस्थिव्यंग मित्राची साथ लाभली आणि त्यांनी आरिफला जिल्हाधिकारी कार्यालयासमोर लोकांचे अर्ज लिहून देण्याचे काम शिकवले. आरिफ हे 2003 पासून जिल्हाधिकारी कार्यालयासमोर आपली तीनचाकी सायकल घेऊन लोकांची निवेदने, अर्ज लिहून देण्याचे काम करतात. त्यावरच त्यांचा उदरनिर्वाह सुरू आहे.

संगीता आतार यादेखील मूळच्या सोलापूरच्याच. 2006 पासून त्यादेखील जिल्हाधिकारी कार्यालयासमोर लेखनिकाचे काम करतात. येथेच त्यांचे आणि आरिफ यांचे सूर जुळले. दोघांचा धर्म वेगळा असल्यामुळे दोन्ही कुटुंबांतून प्रारंभी विरोध झाला. 2009 मध्ये घरातील नातेवाइकांचा आणि जातबांधवांचा विरोध पत्करून संगीता व आरिफ अत्तार यांनी विवाह केला. दोघांनी घरातील लोकांना न सांगताच नोंदणी पद्धतीने विवाह केला. आरिफ आणि संगीता यांच्या संसाराच्या वेलीवर कोणतेही अपंगत्व नसलेले सुदृढ मूल जन्माला आले. मुलाच्या जन्मानंतर मात्र दोन्ही कुटुंबीयांकडून होणारा विरोध मावळला आहे. संगीता व आरिफ यांच्या पोटी जन्मलेला आयान आता बारा वर्षांचा झाला आहे. शास्त्रीनगर परिसरात स्वत:च्या घरात त्यांचा सुखी संसार सुरू आहे. स्वत:चे घर होऊन स्वाभीमानाने आत्मनिर्भर झाल्याने दोघेही समाधानी आहेत.