Premium|Pet Love: थिओ आज सहा वर्षांचा झाला आहे आणि तो आमच्या घरातला एक सदस्य आहे

अभिजित सहस्रबुद्धेबारावी उत्तम मार्कांनी पास झाल्यावर एक दिवस सईनं तिला केलेल्या प्रॉमिसची आठवण आम्हाला करून दिली. आम्ही पुन्हा ते टाळण्याचा प्रयत्न केला, पण तसं घडलं नाही. आपण कुठला कुत्रा घरी आणायचा आहे, कुठून आणायचा आहे याचा सगळा अभ्यास, तयारी तिनं आधीच केलेली होती. .लहानपणापासूनच कुत्रा या प्राण्याबद्दल प्रेम होतं, आहे आणि राहील. लहान असताना अनेकदा असं वाटलं की आपणपण एक कुत्रा पाळावा; पण घरातून कधीच परवानगी मिळाली नाही. त्याला कारणसुद्धा तसंच होतं. वडील लहान असताना त्यांना दोन कुत्र्यांचा सहवास मिळाला होता, पण त्या दोन्ही कुत्र्यांचा काही वर्षांच्या अंतरानं मृत्यू झाला. हा सहवास, प्रेम हे कधीही विसरता येत नसतं. पण कालांतरानं त्यांचा दुरावा सहन होत नाही, हे एकच कारण सांगून मला लहानपणी कधीही बाबांनी घरात कुत्रा पाळू दिला नाही. पण म्हणतात ना, आपल्यामधल्या सुप्त इच्छा कधी ना कधी पूर्ण होतातच आणि तसंच झालं. मला असलेली प्राण्यांची आवड, त्यांच्याबद्दल असलेली भूतदया माझ्या मुलीमध्ये आली. माझ्या बायकोकडेसुद्धा तिच्या लहानपणापासून पाळलेला कुत्रा होताच. त्यामुळे तिलापण पाळीव प्राण्यांची आवड होतीच. पण फ्लॅट सिस्टीममध्ये आपण कुठलाच प्राणी पाळायला नको असं तिचं ठाम मत होतं. तिच्या माहेरी त्यांचं स्वतःचं घर, स्वतःचा वाडा असल्यामुळे घराच्या मागेपुढे अंगण होतं आणि त्यामुळे कुठलाही कुत्रा पाळला, तरी त्याला घरामध्ये यायची कधीच मुभा नव्हती. त्यांचे जे काही लाड व्हायचे ते अंगणामध्येच..माझी मुलगी सई साधारण पाच वर्षांची असतानाची गोष्ट. एका रात्री आम्ही जेवायला बसलो होतो, तेव्हा तिला एक कुत्र्याचं पिल्लू विव्हळत असल्याचा आवाज आला. आम्ही हॉलच्या खिडकीतून खाली बघितलं, तर सोसायटीच्या गेटमध्ये कुत्र्याचं एक अगदी छोटसं पिल्लू अडकलं होतं. ते पाहून सई एकटीच खाली उतरली आणि तिनं त्या पिल्लाची गेटमधून सुटका केली. हे सगळं करत असताना त्या पिल्लाची आई बघत होती. सईच्यासुद्धा ते लक्षात आलं आणि तिनं सरळ त्या पिल्लाला उचलून त्याच्या आईच्या कुशीत नेऊन ठेवलं. हा सगळा प्रकार आम्ही वरून बघत होतो. एकीकडे बरंपण वाटत होतं, पण दुसरीकडे मनात थोडी भीतीपण निर्माण झाली होती, ती पिल्लाची आई सईलाच चावली तर? पण तसं काहीच झालं नाही. सई घरात आल्यावर आम्ही तिला समजावलं आणि प्राण्यांशी कसं वागायचं हे सांगितलं. सई जशी मोठी होत होती तसतसं तिचं श्वानप्रेम वाढत होतं. ती बऱ्याच वेळा आमच्या मागे लागायची आणि आपण घरामध्ये एकतरी कुत्रा पाळू म्हणून हट्ट करायची. प्रत्येक वेळेला आम्ही तिचा हट्ट मोडून काढायचो. काही ना काही कारणं सांगून आम्ही ते टाळायचो. आम्ही तिला एकदा गमतीमध्ये म्हटलं, की तू मोठी हो, तू बारावी चांगल्या मार्कांनी पास झालीस की आपण घरामध्ये कुत्रा पाळू या. काही वर्षांकरिता आम्ही तिचा हट्ट पुढे ढकलण्यात यशस्वी झालो होतो..Premium|School Fees Planning: मुलांच्या शाळेच्या फीमुळे पालकांवर प्रचंड आर्थिक ताण; फीचे नियोजन कसे करावे..?.सईमध्ये असलेली भूतदया तिच्यामध्ये एक सुप्त इच्छा जागवत होती. बारावी उत्तम मार्कांनी पास झाल्यावर एक दिवस सईनं तिला केलेल्या प्रॉमिसची आठवण आम्हाला करून दिली. आम्ही पुन्हा ते टाळण्याचा प्रयत्न केला, पण तसं घडलं नाही. आपण कुठला कुत्रा घरी आणायचा आहे, कुठून आणायचा आहे याचा सगळा अभ्यास, तयारी तिनं आधीच केलेली होती. काही मैत्रिणींशी बोलून तिनं माहिती काढली होती. एका ब्रीडरकडे लॅब्रॅडॉरचं चाळीस-पंचेचाळीस दिवसांचं पिल्लू आहे, हे तिला समजलं होतं. तिच्या माहितीच्या आधारे आम्ही पुण्यामधल्या त्या ब्रीडरकडे, हृषिकेशकडे पोहोचलो. पण तेव्हा ते पिल्लू त्याच्याकडे नव्हतं. ते पिल्लू त्याच्या आईकडे म्हणजे मांजरीमध्ये होते. आजच ते पिल्लू बघून आपण घ्यायचं आहे, या हट्टापाई आम्ही मांजरीला पोहोचलो. ऑगस्टचा महिना होता, पुण्यात त्यावर्षी पाऊस खूप झाला होता. नदीपात्रातली पाणीपातळी वाढल्यामुळे वाहनांना नदीवरील पूल ओलांडायला परवानगी नव्हती. ज्याच्या घरी ते पिल्लू होतं, तो मुलगा म्हणजेच महेश ते पिल्लू घेऊन चालत आमच्या गाडीपर्यंत पोहोचला. त्या पिल्लाला पाहूनच सईला खूप आनंद झाला. सईनं ते पिल्लू आपल्या दोन्ही हातांत घेतलं, तेव्हा आम्हा दोघांच्या डोळ्यात पाणी तरळलं. आजही तो दिवस, तो क्षण एक ‘गोल्डन मोमेन्ट’ म्हणून स्मरणात आहे आणि तो शेवटपर्यंत राहील. आम्ही अजून काही बोलायच्या आत सई त्या पिल्लाला घेऊन गाडीत बसली. आम्ही ते पिल्लू घेऊन परत हृषिकेशकडे आलो, सगळी बोलणी केली. पिल्लाचं संगोपन कसं करायचं, खायला-प्यायला कधी आणि काय द्यायचं, काय काय काळजी घ्यायची, हे सगळं माहीत करून घेतलं आणि त्याला आमच्या घरी घेऊन आलो. घरी पोहोचत असतानाच त्या गुटगुटीत लॅब पिल्लाचं नामकरण झालं होतं - थिओ..Premium|Coconut Recipe: नारळी पौर्णिमेनिमित्त नारळाचे गोड गोड पदार्थ..!.थिओचा जन्म ७ जुलै २०१९चा. अमेरिकन-कॅनेडियन प्रजातीचा हा लॅब्रॅडॉर आहे. गोल्डन रिट्रिव्हर या मुख्य प्रजातीमधलाच हा लॅब्रॅडॉर रिट्रिव्हर आहे. प्रचंड चपळ, तल्लख बुद्धिमत्ता असलेला हा श्वान. थिओ आज सहा वर्षांचा झाला आहे आणि तो आमच्या घरातला एक सदस्य आहे. जीवनाचा अविभाज्य भाग आहे. त्याचे लोभस आणि निरपेक्ष प्रेम आम्हाला मिळालं, हे आम्ही आमचं भाग्य आहे असं मानतो.(अभिजित सहस्रबुद्धे पुणेस्थित मार्केटिंग आणि सेल्स प्रोफेशनल आहेत.)............................................................................... .सकाळ+ चे सदस्य व्हा ब्रेक घ्या, डोकं चालवा, कोडे सोडवा!शॉपिंगसाठी 'सकाळ प्राईम डील्स'च्या भन्नाट ऑफर्स पाहण्यासाठी क्लिक करा.Read latest Marathi news, Watch Live Streaming on Esakal and Maharashtra News. Breaking news from India, Pune, Mumbai. Get the Politics, Entertainment, Sports, Lifestyle, Jobs, and Education updates. And Live taja batmya on Esakal Mobile App. Download the Esakal Marathi news Channel app for Android and IOS.

Premium|Pet Love: थिओ आज सहा वर्षांचा झाला आहे आणि तो आमच्या घरातला एक सदस्य आहे

Related Stories