Premium|R.Madhvan: आर.माधवन म्हणतो ‘मी आयुष्याच्या सर्वोत्तम टप्प्यावर..’

हर्षदा वेदपाठकआर. माधवन हा चित्रपटसृष्टीतला नावाजलेला अभिनेता. प्रत्येक भूमिकेला अगदी साजेसा अभिनय ही त्याची खासियत आहे. अलीकडे आर. माधवन मोठ्या पडद्यापेक्षा ओटीटी प्लॅटफॉर्मवर अधिक रमताना दिसतो. त्यामागची कारणे आणि त्याच्या जीवनशैलीबद्दल जाणून घेण्याचा हा प्रयत्न... .आप जैसा कोई या तुझ्या अलीकडेच आलेल्या चित्रपटामध्ये तरल प्रेमकथा आहे. काय आव्हाने होती तुझ्यासाठी?आर. माधवन ः रेहना है तेरे दिल में या माझ्या पहिल्या चित्रपटातील प्रेमकथा आणि आत्ताच्या प्रेमकथा वेगळ्या आहेत. त्याकाळी जे प्रेम योग्य वाटत होते, ते आता तसे राहिलेले नाही. रेहना है तेरे दिल मेंमध्ये दाखवलेल्या प्रेमाकडे आता ‘पाळत ठेवलेले’ किंवा ‘नकोसे वाटणारे’ प्रेम यादृष्टीने पाहिले जाते. त्यावेळी डेटिंग ॲप्स नव्हती आणि ‘तिला’ बारमध्ये घेऊन जाणे वाईट मानले जात असे. ती पाश्चिमात्य संस्कृती आपल्याकडे आली नव्हती. मुलीकडे आम्ही आदराने पाहायचो आणि ती आम्हाला आवडते हे आम्ही तिला प्रत्यक्ष जाऊन सांगायचो. आता नियम बदलले आहेत. आताही मी काळाच्या मागेच असल्याचे मला जाणवते. त्यातच वयाचाही आणखी एक विषय आहे. मी एवढा म्हाताराही दिसायला नको होतो; त्यासाठी मला वाटत होते की मी थोडीशी दाढी ठेवावी. पण दिग्दर्शकाने त्याला नकार दिला.संपूर्ण शरणागती नावाची एक गोष्ट असते. उदाहरणार्थ, जेव्हा तुम्हाला एखाद्या व्यक्तीबरोबर आपले संपूर्ण आयुष्य घालवावेसे वाटते, तेव्हा त्याला संपूर्ण शरणागती म्हणतात. तुम्हाला ते देहबोलीवरूनच समजते. या चित्रपटात तो क्षण बऱ्याच उशिराने येतो. तोपर्यंत मला माझी देहबोली सांभाळणे गरजेचे होते आणि मी ते करण्याचा प्रयत्न केला आहे. मनाची शरणागती पत्करण्याआधी मनुष्य शरीराने शरण जात असतो. कल्पना करा, की एखादा सिंह तुमचा पाठलाग करत आहे. अशा वेळी एका विशिष्ट वयापर्यंत तुम्ही तुमचा जीव वाचवण्यासाठी पळाल. पण कदाचित तुमचे मन तुम्हाला पळायला सांगूनही तुमची देहबोली त्यासाठी तयार नसेल तर? प्रेमात मात्र तुम्ही भीतीने नाही, तर प्रेमापोटी शरण जाता. .जमशेदपूर या तुझ्या मूळ गावी आप जैसा कोईचे चित्रीकरण करण्याचा अनुभव कसा होता? आर. माधवन ः खूपच चांगला अनुभव होता. मी ज्या घरात जन्मलो, ते घरही पाहून आलो. पण सगळे बदलले आहे. एक-दोनजण वगळता आता तिथे माझ्या ओळखीचे कोणीही राहत नाही. लहानपणीच्या आठवण जागवत मी तिथे मी भरपूर आइस्क्रीम आणि खूप साऱ्या मिठाया खाल्ल्या. मजा आली. आम्ही तिथे केवळ तीन-चार दिवसच होतो. पण धमाल करतच चित्रीकरण केले. .फातिमाबरोबर काम करण्याचा अनुभव कसा होता?आर. माधवन ः फातिमा अतिशय तयारीने सेटवर येते. चित्रपटातील एका दृश्यात ती पियानो वाजवते, तर मी सतार वाजवतो. त्यासाठी ती सहा महिने शिकली. आणि ती एवढे चांगले वाजवत असलेले पाहून मला एवढी इर्षा वाटली, की मीसुद्धा तीन महिने सतार शिकलो. मी तिच्या मेहनतीने अतिशय प्रभावित झालो.एकदा आमचे कुटुंबीय सेटवर आले होते तेव्हा त्यांना वाटले, की आम्ही खरेच ती वाद्ये वाजवत आहोत. त्यांनी टाळ्या वाजवायला सुरुवात केली. ते पार्श्वसंगीत आहे, यावर त्यांचा आधी विश्वासच बसला नाही. .एक काळ असा होता, जेव्हा वयात अंतर असूनही प्रेमात पडलेल्या जोडप्यांना समाजमान्यता नव्हती, पण आता याला मान्यता मिळताना दिसते?आर. माधवन ः हो, कारण ते घडत आहे. माझ्या कुटुंबातच अशा घटना घडल्या आहेत. आणि मला ते योग्य वाटते, कारण ती फारछान जोडपी आहेत आणि त्यांना मुलेसुद्धा आहेत. त्यांच्या मुलांचे आयुष्यही छान सुरू आहे. ते कदाचित माझ्या वडिलांपेक्षाही मोठे आहेत, पण त्यांचे आयुष्य छान सुरू आहे. जोडप्यातील दोघांमध्ये कदाचित दहा वर्षांचेसुद्धा अंतर असू शकते. सध्याच्या काळात एक पिढी तीन वर्षांची असते, आमच्यावेळी ती दहा वर्षांची होती. असा जमाना बदलत आहे. .दिग्दर्शक राजू हिरानीने एकदा म्हटले होते, की तू पाण्यासारखा आहेस. तुला ज्या साच्यात टाकावे, त्या आकाराचा तू होतोस...आर. माधवन ः राजू सर अतिशय प्रतिभावान आहेत. मी त्यांच्याबरोबर माझी तुलना करूच शकत नाही. मी कधीच फारसा सिनेमावेडा नव्हतो. इंजिनिअर व्हा, नाहीतर तुमच्याशी कोणी लग्न करणार नाही, असेच मला सांगितले जायचे. वातावरणच असे होते, की मी सिनेमाच्या मागेही कधी गेलो नाही आणि मला त्याची फारशी आवडही नव्हती. मी अभिनेता होईन असे मला कधीही वाटले नव्हते. त्यामुळे मी योगायोगाने आणि करमणुकीचा भाग म्हणून या क्षेत्रात आलो. टीव्ही माध्यमातून सुरुवात केली आणि मला माझ्या पहिल्या कामाचे तीन हजार रुपये मिळाले. मला ती रक्कम चांगली वाटली म्हणून मी काम सुरू ठेवले. माझ्या आसपासचे लोक सिनेमात काम करण्यासाठी अस्वस्थ असायचे. पण मी त्यासाठी घायकुतीला आलेला नव्हतो आणि ते माझ्या चेहऱ्यावर दिसायचे. मला भूमिका मिळू लागल्या. भूमिका मिळण्यासाठी माझी त्यासाठीची विशिष्ट अशी मानसिक जडणघडण नसणे, ही माझी सर्वात मोठी ताकद होती. मी कोणत्याही भूमिकेकडे विशिष्ट संदर्भातून किंवा तिरस्काराने पाहत नाही. माझा दृष्टिकोन पूर्णपणे वेगळा आहे. काही लोकांना ते आवडते, तर काहींना ते आवडत नाही; तेव्हा ते मला काय करायचे ते सांगतात. मला दोन्ही करण्यात आनंद आहे. .तू महिलांमध्ये विशेष लोकप्रिय आहेस...आर. माधवन ः (हसून) फक्त महिलाच माझ्या चाहत्या नाहीत. मी आकडेवारी पाहिली आहे. माझ्या इन्स्टा अकाउंटला १८ ते ४८ या वयोगटातील पुरुष फॉलो करतात. माझे ८२ टक्के फॉलोअर्स पुरुष आहेत आणि ते सगळे शांत आहेत. ते कुठलीही कॉमेंट करत नाहीत किंवा ‘वी लव्ह यू बडी’ असेही म्हणत नाहीत. उरलेल्या ३० टक्के महिला आहेत आणि त्या माझ्यावर खूप प्रेम व्यक्त करतात. मी चित्रपटक्षेत्रात आलो तेव्हा मी तीस वर्षांचा होतो. रेहना है तेरे दिल मेंमध्ये जेव्हा मी रोमॅंटिक हिरो साकारला तेव्हा मी ३२ वर्षांचा होतो. तेव्हाच मला जाणवले, की मी जर रोमॅंटिक चित्रपटच करत राहिलो तर पुढे मी किळसवाणा वाटेन. त्यामुळे पुढील पाच वर्षांत मला अभिनय आणि या व्यवसायातील बारकावे शिकावे लागले. त्याचबरोबर चित्रपटविषयक इतर विभागांबद्दलही शिकावे लागले. मी माझा पहिला चित्रपट मणीरत्नम सरांबरोबर केला आणि तो सुपरहिट होता. दुसरा चित्रपट हा बालचंदर यांच्याबरोबर केला. त्यानंतर कमल हसन, राजू हिरानी इत्यादी दिग्दर्शकांनी माझ्याबरोबर काम करणे थांबवले, कारण मी मणीरत्नमचा शिष्य असल्याने त्यांना माझ्याबरोबर काम करण्याची भीती वाटत होती. मला चित्रपटनिर्मितीबाबत कळते हे कळल्यानंतर त्यांचा दृष्टिकोन बदलला. मी परत परत तेच तेच करत होतो. मी करत असलेले तमीळ चित्रपट व्यावसायिकदृष्ट्या यशस्वी ठरत असले, तरी ते माझ्यासाठी नव्हते. मला आठवते, मी एका गाण्यासाठी हिरवी पॅंट आणि लाल शर्ट या अवतारात स्विझर्लंडमध्ये चित्रीकरण करत होतो. तेव्हा तेथे चहा घेत पीत बसलेला एक शेतकरी आमच्या आवाजाने चांगलाच त्रस्त झाला. त्याने माझ्याकडे अशा काही तिरस्काराने पाहिले, की काय सांगू. तेव्हा मला जाणवले की मी आयुष्यात काय करत आहे. मी स्कीअर, गोल्फर होतो. मी बाइकर आहे. सुवर्णपदक विजेता खेळाडू होतो. मी अभिनय शिकवतो. माझ्या चित्रपटात मात्र यापैकी काहीच नाही. त्यामुळे मी स्वतःवर काम करण्यासाठी ब्रेक घेतला. लोकांनी मला टाळावे असे मला वाटत नव्हते, कोणत्याही अभिनेत्याला तसे वाटू शकत नाही. सुदैवाने विवेक आणि राजीवसारख्या दिग्दर्शकांनी माझे काम पाहिले आणि मला केसरी २ आणि आप जैसा कोईमध्ये काम दिले. माझ्या चित्रपटातील जे बारकावे मलाही आठवत नाहीत, ते त्यांना आठवतात हे खूपच आनंददायी आहे. मी याचीच वाट पाहत होतो आणि देवाच्या कृपेने मी सध्या माझ्या आयुष्यातील सर्वोत्तम टप्प्यावर आहे. .तू टीव्हीच्या माध्यमातून कारकिर्दीला सुरुवात केलीस आणि नंतर चित्रपटांकडे वळलास. आता परत ओटीटीच्या माध्यमातून छोट्या पडद्यावर परतला आहेस. काय सांगशील?आर. माधवन ः ओटीटी हे अतिशय आव्हानात्मक माध्यम आहे. आठ भागांच्या मालिकेसाठी तुम्हाला तुमची एकाग्रता तिपटीने वाढवावी लागते. चित्रपटात तुम्हाला एक तासाची कंटिन्युटी हवी असते, पण जेव्हा तुम्ही आठ भाग करत असता, तेव्हा तुम्हाला पहिल्या भागाच्या तिसऱ्या दृश्यासाठी वेगळ्या जागी चित्रीकरण करावे लागते आणि आठव्या भागाच्या चौथ्या दृश्यासाठी परत त्याच ठिकाणी परतावे लागते. मालिकेतील इतर दृश्यांशी जुळवून घेण्यासाठी तुम्हाला चित्रीकरणापूर्वीच सगळा आराखडा मनातल्या मनात तयार करावा लागतो. हा खूपच आव्हानात्मक आणि वेगळ्या प्रकारचा अभिनय असतो. जेव्हा तुम्ही ओटीटीसाठी चित्रपट करता, तेव्हा तो अतिशय आशयसंपन्न असला पाहिजे. कारण मोठा पडद्यासारखा परिणाम नसल्यामुळे आशय नसल्यास लोकांचे लक्ष विचलित होऊ शकते. फ्रेमिंग, संवाद सगळे वेगळे असते. शैतान आणि केसरी २ हे मोठ्या पडद्यासाठी बनवले होते, पण ब्रीद हा ओटीटीसाठीच तयार केला होता. एखादा आशय हा ओटीटीसाठी योग्य आहे की मोठ्या पडद्यासाठी ते आपल्याला समजलेच पाहिजे. माध्यम बरोबर नसल्याच्या कारणाने मी कितीतरी पटकथांना नकार दिला आहे. कधीकधी आमच्याकडे चांगला विषय असतो, पण आम्ही त्यावर चांगली मालिका बनवू शकत नाही. जर आमच्याकडे चांगली कथा असेल आणि फारसा आशय नसेल, तरी आम्ही उत्तम चित्रपट बनवू शकतो. यावर्षी माझ्याकडे दे दे प्यार दे आणि धुरंदर हे मोठ्या पडद्यावरचे चित्रपट आहेत. .चित्रीकरणाच्या व्यग्रतेत कधी एकटेपणा जाणवतो का?आर. माधवन ः मला माहीत आहे की मी खूप काम करतो आहे. त्यामुळे एकटेपणा जाणवतो. तीन-चार महिने सतत मी चित्रीकरणात व्यग्र असतो, तेव्हा काही वेळा मी आयुष्यात काय करत आहे असा प्रश्न मला पडतो. या वयात हे सगळे योग्य आहे का? माझा मुलगा पोहतो आणि माझी बायको नेहमी त्याच्याबरोबर असते. मी दुसरीकडेच असतो. माझे कुत्रे आणि पोपट आणखी वेगळ्याच ठिकाणी असतात. चित्रीकरण सुरू असते, तेव्हा मी दिवसभर व्यग्र असल्यामुळे खूप आनंदात असतो. रात्री खोलीवर येतो, दुसऱ्या दिवशी सकाळपर्यंत एकटाच असतो. या एकाकीपणाने माझा थरकाप उडतो. मी वेळ वाया घालवतोय आणि पैशाच्या मागे आहे, असे मला वाटते. आतातरी मी माझ्या कुटुंबाबरोबर वेळ घालवला पाहिजे, असे वाटत राहते. दुसरीकडे मी खूपच आळशी अभिनेता आहे, असेही मला वाटते. मग मी अक्षय कुमार आणि अजय देवगणकडे पाहतो आणि त्यांच्याकडून प्रेरणा घेण्याचा प्रयत्न करतो. ते आजही किती काम करत आहेत. .तू प्रत्येक व्यक्तिरेखेनुरूप स्वतःला कसे बदलतोस?आर. माधवन ः ते मला माहीत नाही. मला वाटते याचे सगळे श्रेय प्रत्येक दिग्दर्शकाचे आहे. विवेकने शैतान पाहून मला आप जैसा कोईमध्ये काम दिले. त्याचे श्रेय त्यालाच आहे. चुकीच्या कलाकार निवडीमुळे त्याची कारकीर्दच धोक्यात येऊ शकली असती. शैतानमधली माझी निवड माझ्यासाठी एकदम आश्चर्यकारक होती. तनु वेड्स मनु पाहिल्यानंतर कोणीही मला ती भूमिका दिली नसती, पण त्या लोकांकडे ती नजर होती. कुमार मंगत आणि विकास बहेलकडे ती नजर होती आणि अजय देवगणने त्यांना पाठिंबा दिला. फक्त अजयमुळेच हे शक्य झाले. तो त्याचा चित्रपट होता, त्याची निर्मिती होती, त्याने त्यात पैसै गुंतवले होते आणि त्याचे शीर्षकही त्यानेच दिले होते. त्यामुळे मला जो काही अवकाश मिळाला, त्याचे श्रेय या सगळ्या दिग्दर्शकांनाच जाते. वर म्हणालो तसे मी काही चित्रपटाचा विद्यार्थी नव्हतो आणि मला त्याविषयी काहीच माहीत नव्हते. आतापर्यंत मी जे काही करू शकलो ते माझ्या अनुभवामुळेच. त्यामुळे मी माझ्या दिग्दर्शकांवर अवलंबून असतो आणि विवेक हा असा माणूस आहे, ज्याच्याबरोबर काम करणे सोपे असते. त्याला चित्रपटांविषयी प्रचंड तळमळ आहे आणि तुम्ही त्याला कोणत्याही सिनेमाविषयी किंवा दिग्दर्शकाविषयी विचारा तो तुम्हाला नक्की सांगेल. अशा दिग्दर्शकांबरोबर काम करणे हा एक उत्तम अनुभव असतो. .आता थोडे अवांतर, तू तुझ्या गच्चीत भाज्यांची लागवड करतोस ना?आर. माधवन ः हो, हल्ली भाज्या काय, किंवा इतर पदार्थ काय, ते बरेचसे केमिकलयुक्त झालेले आहेत. त्या तशा खाण्याचे दुष्परिणामदेखील आहेत. त्यामुळे आपल्याला ऑरगॅनिक खाद्यपदार्थांकडे वळायला हवे, हे जाणून मी माझ्या गच्चीमध्ये भाज्यांची लागवड सुरू केली. त्या भाज्या या हायड्रोपोनिक पद्धतीने पिकवतो. सरळ एका शब्दात सांगायचे, तर मी पाण्यात भाज्या पिकवतो. त्यात प्रामुख्याने भेंडी, भोपळ्यासह कितीतरी हंगामी भाज्या आणि पपई, खरबूज अशी फळेही असतात. .तू करू शकत नाहीस अशी कोणती गोष्ट आहे?आर. माधवन ः आहे ना! मी डाएट करू शकत नाही. तसेच आर्थिक व्यवहारही मला सांभाळता येत नाहीत. ते सगळे माझी बायको सरिता बघते. ती मला खर्च करण्यासाठी क्रेडिट कार्ड देते. मी खरेच माझे पैसे सांभाळू शकत नाही. माझी सगळी बॅंक खातीही तिच्याच नावावर आहेत.(हर्षदा वेदपाठक मुंबईस्थित सिनेपत्रकार आहेत.)------------- .सकाळ+ चे सदस्य व्हा ब्रेक घ्या, डोकं चालवा, कोडे सोडवा!शॉपिंगसाठी 'सकाळ प्राईम डील्स'च्या भन्नाट ऑफर्स पाहण्यासाठी क्लिक करा.Read latest Marathi news, Watch Live Streaming on Esakal and Maharashtra News. Breaking news from India, Pune, Mumbai. Get the Politics, Entertainment, Sports, Lifestyle, Jobs, and Education updates. And Live taja batmya on Esakal Mobile App. Download the Esakal Marathi news Channel app for Android and IOS.

Premium|R.Madhvan: आर.माधवन म्हणतो ‘मी आयुष्याच्या सर्वोत्तम टप्प्यावर..’

Related Stories