sudhir moghe
sakal
- ऋचा थत्ते, rucha19feb@gmail.com
‘लय एक हुंगिली
खोल खोल श्वासात
ओवीत चाललो
शब्दांच्या धाग्यात
लहडला वेल...
तो पहा निघाला गगनी
देठांना फुटल्या
कविता पानोपानी!’
कविवर्य सुधीर मोघे यांच्या शब्दांनी रंगमंच उजळत चालला होता. कविताही त्यांचीच आणि सादरीकरणही त्यांचेच. एकट्याने रंगमंचावर केलेला वावर विलक्षण ताकदीचा होता. प्रेक्षक भारावून गेले होते. ‘कविता पानोपानी’ हा त्यांचा कार्यक्रम पाहण्याचा दोनदा योग आला. त्या काळात कवितेचं वाचन काहीसं कमी होऊ लागलं होतं. पण अशा कार्यक्रमांमुळे पुन्हा कुतूहल वाढायला नक्कीच मदत व्हायची. शिवाय सादरीकरणामुळे कविता नेमकी पोहोचायची. उत्तम सादरीकरण करून कविता पोहोचवण्यात सुधीरजींचं योगदान नक्कीच भरीव आहे.