भक्ती अन् चैतन्यात न्हाले गोल रिंगण

माळशिरस : काळ्याभोर ढगांनी भरलेले आकाश... भाविकांची प्रचंड गर्दी... पालखीशेजारी फडकणाऱ्या भगव्या पताका... मनोहरी रांगोळी... ज्ञानोबा-तुकारामांचा जयघोष... टाळ-मृदंगाचा गजर... अशा जल्लोषपूर्ण आणि भक्तिमय वातावरणात माउलींच्या अश्वाने बेफाम वेगात दोन फेऱ्या मारून पुरंदावडे (ता. माळशिरस) येथील गोल रिंगण रंगविले. अमाप उत्साहाने सकाळपासून जमलेल्या लाखो भाविकांनी हा रिंगणाचा भक्तिमय सोहळा डोळ्यात साठविला. पालखी सोहळ्यातील आज गोल रिंगण असल्याने वारकऱ्यांमध्ये कमालीचा उत्साह होता. माउलींचा रथ पुरंदवडे येथे दोन वाजून ४० मिनिटांनी रिंगणाजवळ आला. त्याअगोदर अश्वासह दिंड्या बाहेरील रिंगणात होते. दिंड्यापाठोपाठ माउलींच्या पालखीने बाहेरील रिंगणात प्रवेश केला. दरम्यान, दिंड्यांमधील पताकाधारी आणि तुळशीवाल्या महिलांना मध्यभागी प्रवेश देण्यात आला.

दिंड्यांतून वाट काढीत पालखी बाहेरील रिंगणात मधोमध उभारलेल्या मंडपात विराजमान करण्यात आली. दरम्यानच्या काळात दिंड्यांमधील टाळ-मृदंगाचा गजर टिपेला पोचला होता. देहभान विसरून वारकरी नाचत होते. रिंगणापूर्वी रिपरिप पाऊस पडून गेला होता. मात्र, पुन्हा आकाशात काळ्याभोर ढगांनी दाटी केली होती. दिंड्यांमध्ये हरिनामाचा गजर सुरू होता. रिंगणात रांगोळ्या काढल्या होत्या. रिंगणाची पाहणी बाळासाहेब चोपदार, उद्धव चोपदार यांनी केली. त्यानंतर तीन वाजून चाळीस मिनिटांनी भोपळे दिंडीच्या मानकऱ्याने रिंगणाला तीन फेऱ्या मारल्या. त्यानंतर स्वाराचा अश्व आणि माउलींच्या अश्वाने रिंगणात दौड सुरू केली. काही क्षणात दोन्ही अश्वांनी बेफाम वेगात रिंगणात दोन फेऱ्या मारल्या अन् माउली नामाने अवघे रिंगण रंगून गेले. रिंगण संपताच अश्वांच्या टापाखालील माती कपाळी लावण्यासाठी भाविकांची झुंबड उडाली होती. आता पंढरपूर जवळ आल्याने एकीकडे आनंद आणि रंगलेल्या रिंगणामुळे वारकऱ्यांचा आनंद द्विगुणित झाला. उडीच्या खेळानंतर रिंगणाची सांगता झाली.

आज रिंगण अन् धावा

पालखी सोहळ्यातील दुसरे गोल रिंगण बुधवारी सकाळी पाणीव पाटीजवळ होणार आहे. तसेच, वेळापूरजवळ धावा होणार आहे. तेथे पालखीसमोर मानाचे भारुड होईल.

गेल्या चोवीस वर्षांपासून वारी करते आहे. मात्र, दोन वर्ष वारी झाली नाही. त्यामुळे डोळ्यात पाणी आले. मात्र, यंदा वारी होत असल्याचा चैतन्य सोहळ्याने ते दुःख कमी झाले आहे. हा आनंद कुठेच भेटणार नाही. मागील दोन वर्षांची वेळ पुन्हा येऊ नये.

- मीना पासलकर, पुणे