शेतातून आता गावाकडे घरवापसी 

वालसावंगी (जि.जालना) - मागील दोन-अडीच महिन्यांपूर्वी कोरोनाच्या पार्श्वभूमीवर आपली व आपल्या कुटुंबाची काळजी म्हणून अनेक कुटुंबांनी गाव सोडून शेतात वास्तव्य केले. काहींनी ताडपत्रीत, तर काहींनी पत्राच्या शेडमध्ये, तर काहींनी अगदी गुरांच्या गोठ्यात संसार थाटला होता. आता पावसाळ्यामुळे गैरसोय नको म्हणून शेतातून गावाकडे घरवापसी सुरू झाली आहे. 

कोरोनाच्या पार्श्वभूमीवर गावामध्ये कुणाचा संपर्क येऊ नये, आपल्या कुटुंबात कोरोनाचा शिरकाव होऊ नये म्हणून अनेकांनी आपले बाडबिस्तार गुंडाळून दोन महिन्यांचा किराणा भरून शेतात वास्तव्याला गेले होते. त्यावेळी कोरोनाचा प्रादुर्भाव अगदी कमी होता.

हेही वाचा :   कोरोनाबाधिताच्या अंत्यविधीला तब्बल शंभर जण

सध्या कोरोनाचा प्रादुर्भाव वाढतच आहे. खबरदारी घेण्याची गरज असताना ही कुटुंबे गावात पुन्हा येत आहेत. सध्या पावसाळा सुरू झाला असून, शेतामध्ये पक्की घरे राहायला नाहीत. पावसात जागोजागी पाणी गळतीची शक्यता शिवाय भौतिक सुविधांचा अभाव अशातच वादळ वारे येण्याची शक्यता यामुळे लहानथोर मंडळींसह शेतात राहणे मोठे जोखमीचे काम आहे. पावसाळ्यात शेतात राहणे धोक्याचे असल्याने खबरदारी म्हणून ग्रामस्थांनी घराचा रस्‍ता धरला आहे. 

हेही वाचा : पीककर्जावर शेतकऱ्यांची मदार

कोरोनाच्या पार्श्वभूमीवर अनेक कंपन्या बंद झाल्या होत्या. त्यामुळे कंपनीत काम करणारे युवक गावाकडे परतले होते. आता मात्र जवळपास सर्वच कंपन्या पुन्हा सुरू झाल्या आहेत. युवक पुन्हा कंपनीत जाण्यासाठी शहरांकडे रवाना होत आहेत. 

कोरोनाच्या पार्श्वभूमीवर दोन महिन्यांपूर्वी मी माझ्या कुटुंबासमवेत शेतात राहायला गेलो होतो. दोन महिने शेतात आनंदाने राहिलो आता मात्र पावसाळ्यात शेतात राहणे कठीण आहे. शिवाय आरोग्याचा प्रश्न उद्भवला तर गावात पावसात वेळेवर येणे कठीण होईल. त्यामुळे गावात राहण्याचा निर्णय घेतला आहे. 
- संजय वाघ, ग्रामस्‍थ 

मी पुण्यात नामांकित कंपनीत कामाला आहे. पुण्यात कोरोनाचा जास्त प्रादुर्भाव झाल्याने मी गावाकडे परत आलो होतो. जवळपास दोन महिने मी घरी होतो. आता मात्र कंपनी पुन्हा सुरू झाल्याने मला पुन्हा पुणे गाठावे लागत आहे. कष्टाने ही नोकरी मला मिळाली असून, ती टिकवून ठेवणे माझे कर्तव्य आहे. आता कोरोनाची सवय करावीच लागणार आहे. 
- सुनील गारोडी, युवक