#KolhapurFloods दारातील पाणी गळ्यापर्यंत कधी पोचलं ते समजलच नाही

कोल्हापूर - "दुकान गाळ्याचे मिळणारे भाडे हाच कुटुंबाचा एकमेव आधार, त्यावरच संसाराची गाडी चालते, सासरे आणि शिकत असणारी दोन मुले असा संसार, वीस वर्षांत असा महापूर कधी पाहिला नाही, दारातील पाणी वेगाने कधी गळ्यापर्यंत पोचलं. हे समजलेच नाही.

रात्रीचा पाण्यातून जीवघेणा प्रवास करताना अंगाचा थरकाप उडाला. देवाची कृपा होती आमच्यावर म्हणूनच बाहेर पडलो, अशी कहाणी लक्षतीर्थ वसाहत येथील विश्‍वभारती कॉलनीत राहणाऱ्या सुचिता राजन कडोलकर यांनी कथित केली. 

विश्‍वभारती कॉलनीत सुचिता या मुलगी प्रज्ञा, मुलगा प्रसाद आणि सासरे नारायण कडोकर यांच्याबरोबर राहतात. पतीच्या दुकान गाळ्याचे मिळणारे भाडेच त्यांच्या उदरनिर्वाहाचे साधन. मुले शिक्षण घेतात. घरात पुराचं पाणी येईल असा स्वप्नातही कधी विचार आला नाही. पण, सोमवारी (ता. 5) मात्र जे घडू नये ते घडलं. पावसाचा जोर वाढत होता.

पाणी सकाळी दारात पोचलं. सायंकाळी ते पायरीपर्यंत आलं. रात्रीचं तर ते पाणी त्यांच्या घरात शिरलं. तशा त्या व त्यांची मुले घाबरून गेली. त्यात वीजपुरवठा खंडित झाला. मोबाईलच्या प्रकाशात दरवाजा उघडला. तो पाणी तीन फुटांवर पोचलं होतं. शेजारीपाजारीही त्या पाण्यातून वाट काढत बाहेर पडत होते. 

कडोलकरांनीही घरातील जमेल तेवढं साहित्य टेबल, लॉफ्ट अशा ठिकाणी ठेवलं. त्या मुले, सासऱ्यांना घेऊन घर सोडून पाण्यातून बाहेर आल्या. त्यांनी नातेवाइकांकडे आसरा घेतला. तीन दिवसांनी पाणी ओसरलं. पण, घरातील टेबल, खुर्चा, टीव्ही, अंथरूण, कॉट असे संसारोपयोगी साहित्य नष्ट झाल्याचे सुचिता कडोलकर यांनी सांगितले.