- डॉ. हंसा योगेंद्र

एक महत्त्वाचा प्रश्न आपण विचारला पाहिजे, ‘आपण या जगात कसे आलो?’ एकटा, बरोबर? पुढचा प्रश्न आहे, ‘आपण या जगातून कसे जाणार?’ पुन्हा एकटा, बरोबर? पण जे घडते ते फोमोच्या (FOMO) जगात आपल्याला एकटे राहण्यापेक्षा अन्य कशाचीही भीती वाटत नाही. आपण एकटे राहिलो, तर आपण अलोकप्रिय आहोत, विचित्र दिसेल असे आपल्याला वाटते. आपल्याला वाटतं, की आपण एकटे राहिलो तर आपण प्रेमळ वाटू.

आपण एकट्याने थोडा वेळ घालविला तर आपण निरुपयोगी वाटू असे आपल्याला वाटते. आणि म्हणून आपण गर्दीत मिसळण्याचा प्रयत्न करतो. हे स्वतःला मिक्सर-ग्राइंडरमधून टाकण्यासारखे आहे. आपल्याला एकटे राहण्याची इतकी भीती वाटते की आपण स्वत:ला अशा गर्दीत आणि गटांमध्ये बसवतो जे आपल्याला अशा प्रकारे पिळतात आणि इतके पिळतात की आपले मूळ अस्तित्वच उरत नाही.

आपण हे समजून घेतले पाहिजे, की आपण एकटे आलो आणि एकटे जात असलो तरी तर काही वेळ एकटे घालवणे ही वाईट गोष्ट नाही. आपण एकटे असतो, तेव्हा आपले खरे स्वत्व असल्याचे घाबरत नाही. तुम्ही एकटे असता तेव्हा तुमच्यामध्ये स्वतःला स्पष्टपणे आणि शांतपणे पाहण्याची आणि ऐकण्याची अद्भुत शक्ती असते. तुमच्या विचारांची आणि कल्पनांना इतरांनी मान्यता दिली नसली तरीही तुम्ही हळूहळू महत्त्व देऊ शकाल. तुमचे मूल्य स्वतःवर अवलंबून असेल आणि बाह्य कशावरही नाही. स्वातंत्र्य आणि निर्धाराची ही पहिली पायरी आहे.

एक लक्षात घ्या, कोळशाचा प्रत्येक तुकडा हिरा होत नाही. कोळशाचा तो तुकडा जो एकट्याने पृथ्वीच्या दाबांना झुगारून युगानुयुगे घालवतो तोच हिरा बनतो. कोळशासाठी प्रमाणे तुमच्यासाठीही निर्सगाचा हाच नियम आहे. एकटे राहिल्याने तुम्हाला अत्यावश्यक असलेल्या सर्व गोष्टी दूर होतील. एकटे राहणे तुम्हाला स्वतःवर लक्ष केंद्रित करण्यास भाग पाडेल. एकटे राहिल्याने तुम्हाला तुमच्या प्रयत्नांकडे कठोरपणे लक्ष द्यावेच लागेल. तुम्ही एकटे असता तेव्हा तुम्ही आत्म-जागरूकतेची ही अद्भुत संधी निर्माण करता. तुमची जीवन-उद्दिष्टे पुन्हा कार्यान्वित करण्यासाठी आणि तेथे पोहोचण्याच्या तुमच्या प्रयत्नांना सुधारण्यासाठीचा निर्धार कायम राहतो.

आता या सगळ्याचा अर्थ असा नाही, की तुम्ही सर्व काही सोडून घनदाट जंगलात कायमचे एकटे राहण्याचा निर्णय घ्या आणि जीवनाच्या अर्थाचा विचार करत बसा. नाही! नेहमी लक्षात ठेवा, परत येताना चांगले होण्यासाठी एकटे राहा! मुसळधार पावसानंतर सर्व गाळ आणि कचरा यामुळे नदीचे पाणी स्थिर राहते. परंतु नद्या त्यांचा नैसर्गिक प्रवाह पुन्हा सुरू करतात, तेव्हा त्या अधिक गोड असतात आणि त्या आपल्या सभोवताली नवीन जीवन आणि आनंद आणतात. म्हणून निसर्गात आहे, ते तुमच्या आत असले पाहिजे.

म्हणून, रोज थोडा वेळ स्वतःसाठी द्या जिथे तुम्ही फक्त स्वतःसोबत. दिवसातील किमान १० मिनिटे स्वतःसोबत घालवा किंवा तुम्ही एकट्याने फिरायला जाऊ शकता. स्वत:ला वेळ दिल्याने तुमची आणि जगाची समज यावर मोठा सकारात्मक प्रभाव पडू शकतो.

लक्षात ठेवा

• शांत राहा, जेणेकरून तुम्ही चांगले हालचाल करायला शिकाल,

• शांत राहा, जेणेकरून तुम्ही चांगल्या प्रकारे व्यक्त व्हायला शिकाल,

• एकटे राहा, जेणेकरून तुम्ही एकत्र चांगले राहायला शिकाल.