सांगली : जनावरांच्या बाजारात एकटा आपल्या घोड्याचं भलतंच कौतुक करीत होता... तो खूप चांगला आहे. त्याच्या मनात आलं तर तो खूप कामं करतो. त्याच्या मनात आलं तर तो शर्यतीत पहिला येतोच. त्याच्या मनात आलं तर तो जास्तीचं ओझं उचलतो. हे सारं कौतुक ऐकल्यानंतर एका व्यापाऱ्याने पाच लाखांला घोडा खरेदी केला आणि ऐटीत घरी गेला. पुढे आठवडा उलटला तरी घोडा जागचा हललालच नाही. तरीही व्यापारी घोड्याची काळजी घेत होता मात्र आणखी आठ दिवसानंतरही घोडा जागचा हलेना तेंव्हा व्यापाऱ्याने मुळ मालकाला गाठले आणि फसवणुकीची तक्रार केली. संतापलेल्या व्यापाऱ्याला शांत करीत थंडपणे मालक म्हणाले, "घोडा देतानाच मी काय म्हणालो होतो ते आठवा. हा घोडा त्याच्या मनात आलं तर खूप कामं करतो.....मनात आलं तर....ओझं उचललो.. आता अद्याप त्याच्या मनातच आलं नाही तर त्याला मी काय करु?'' 

या घोड्यासारखंच आपलं असतं. सगळं काही मनात आलं तर.. मूड झाला तर... मला वाटलं तर... आपल्याला आवडलं तर....याउलट मनासारखं काही घडलं नाही तर वाईट वाटतं. लगेच मूड जातो. नाराज होतो. रागही येतो. तर काय आहे हे मन ? मन का ठरवणार मी कधी काम करायचं? मी कधी हसायचं? मी कधी कुठलं काम करायचं? पण हेच खरं आहे की आपली सगळी कामं मनावरच अवलंबून असतात. 

आपण बऱ्याचदा म्हणतो, "मनात आलं सहलीला जायचं आणि पटकन निघालो ते बरं झालं. नाहीतर माहित नाही कधी बाहेर पडलो असतो.'' मनात कधी पार्टीचं नियोजन असतं तर कधी घरगुती कामांचं, त्यानुसार कामं केली तर कामाला विलंब होत नाही. मुलांनाही बजावलं जातं, " जरा अभ्यासाचं मनावर घे किंवा यावर्षी लग्नाचं घे मनावर' म्हणजेच मनावर घेऊन केलेल्या कृतीला फलश्रूती आहे. अन्यथा मनातूनच कामाची... बोलण्याची इच्छा नसेल तर आपली अवस्था त्या घोड्यासारखीच असेल. निष्काम, निश्‍चल. 
 

संपादन - स्नेहल कदम