मॅकेनझीच्या पाहणीनुसार, २०३०पर्यंत ऑटोमेशनमुळे अंदाजे ४०० ते ८०० दशलक्ष व्यक्ती विस्थापित होऊ शकतात, मात्र अहवालात असेही म्हटले आहे की ऑटोमेशनमध्ये समान संख्येने रोजगार निर्माण होतील.  मानव सध्या जगात प्रत्येक गोष्ट स्वयंचलित करण्याचा प्रयत्न करत आहे. भविष्यातील ही अपरिहार्यता ओळखून राष्ट्रीय शैक्षणिक धोरण २०२०मध्ये वर्गात कोडिंग, एआय, ब्लॉकचेन आणि इतर तंत्रज्ञानाचं सादर केलं गेलं. मुलांना तंत्रज्ञान व कोडिंगविषयी सहावीत असतांनाच शिकवण्यास सुरुवात झाली आहे. तंत्रज्ञानाविषयी ज्ञान आणि त्यासह कार्य करण्याची मुलांची क्षमता हे शाळेत शिकवलेले इतर सर्व विषय शिकण्याइतकेच महत्त्वाचे होईल.
आपल्या देशांचे भविष्य सज्ज करण्यासाठी इतर देश काय करीत आहेत ते पाहूया.

चीन काही वर्षांपासून टेक शिक्षणात मोठ्या प्रमाणात गुंतवणूक करीत आहे. २०१८मध्ये, चीनमधील बालवाडी ते हायस्कूलपर्यंतच्या विद्यार्थ्यांसाठी एआय ३३-खंडांच्या पाठ्यपुस्तक मालिकेचे फोटो सोशल मीडियावर व्हायरल झाले. गूगल, चायनीज ॲकॅडमी ऑफ सायन्सेसचे ऑटोमेशन इन्स्टिट्यूट आणि चिनी प्रख्यात विद्यापीठांनी या पाठ्यपुस्तकांवर १०० चीनी शाळांमध्ये ‘एआय’ शिक्षणाचे लोकशाहीकरण करण्यास आव्हान केले.

अमेरिका, ब्रिटन फिनलँड, दक्षिण कोरिया आणि इस्राईल या देशांनी प्राथमिक व माध्यमिक शाळांमधील मुलांना दीर्घ काळापासून कोडिंगविषयी जोरदार प्रगती केली आहे – म्हणूनच कदाचित या देशांमधून बरीच तांत्रिक नावीन्य आली आहेत.

विशेष म्हणजे, तांत्रिकदृष्ट्या प्रगत म्हणून प्रख्यात नसलेले देशदेखील ठसा उमटवत आहेत. उदाहरणार्थ, पोलंडने ‘कोडिंग मास्टर्स’ नावाचा शैक्षणिक उपक्रम सुरू केला, जो २०१६मध्ये प्री-स्कूलना प्रोग्रामिंग शिकवण्यासाठी बनविला गेला होता. दक्षिण आफ्रिकेने त्यांच्या शिक्षकांसाठी एक पथदर्शी कार्यक्रम सुरू केला आहे, ज्याने ते केवळ कोड कसे बनवायचे हे शिकत नाहीत तर कोडिंग कसे शिकवायचे हे देखील शिकतात.

पायाभूत विषय आणि काही क्षेत्रातील स्रोतांच्या अभावामुळे राष्ट्रीय शिक्षण धोरण २०२०ने दिलेल्या सूचनांची अंमलबजावणी करणे आव्हानात्मक असू शकते. तथापि, आपल्या मुलांना भविष्य तयार करण्यास राष्ट्रीय शिक्षण धोरण २०२० ही एक मोठी पायरी आहे.