शिर्डी : 'हात तुटला म्हणून काय झाले? पाऊणशे वयमान झाले म्हणून काय झाले? घरी बसून कसे चालेल? जगण्याची लढाई लढायलाच हवी! एका हाताने मोटरसायकल चालवतो. भाजीपाला विकून संसाराचा गाडा हाकतो...' तालुक्‍यातील रुई येथील रहिवासी भानुदास पठारे "सकाळ'शी बोलताना अभिमानाने सांगत होते... त्यांची ही दिनचर्या हृदय पिळवटणारी; पण तरुणांनाही लाजवणारी आहे... 

जाणून घ्या- शनिदेवा हात जोडीतो! 

मळणी यंत्रात गुंतून त्यांचा हात कोपरापर्यंत तुटला. जखम बरी होताच ते नव्या उमेदीने कामाला लागले. मोटरसायकलवर भाजीपाला बांधून आठवडेबाजारात विकू लागले. त्यातून मिळणाऱ्या उत्पन्नावर कुटुंबाची गुजराण करण्याचा मार्ग त्यांनी शोधला.

घरी बसून खाता काय?

वयाची पंच्याहत्तरी उलटली. या वयातही पंचवीस ते तीस किलो वजनाचा भाजीपाला मोटरसायकलला बांधून ते बाजारात जातात. भाजीपाल्याचे वजन तोलत एका हाताने मोटरसायकल चालविण्याचे त्यांचे कसब पाहून भलेभलेही अचंबित होतात. त्यांना मात्र त्याचे काही वाटत नाही. "घरी बसून खाता काय? असा सवाल ते समोरच्याला विचारतात. 

स्वत:लाच लढ म्हणतो

हात नाही, मग गुजराण करायची कशी? असा प्रश्‍न मला कधीच पडला नाही. एक हात तुटलाय... दुसरा तर शाबूत हाय... हा दुसरा हात आता दुप्पट काम करू लागलाय... ही जगण्याची लढाई, मी स्वतःलाच लढ म्हणतो... एका हाताने मोटरसायकल चालवायचं मला काहीच वाटत नाही,' असे सांगत आलेल्या अपंगत्वावर आपण कशी मात केली, हे ते सहजपणे सांगतात.

जाणून घ्या- महापालिका निवडणुकीतील खर्चाची स्वतंत्र चौकशीचा आदेश 
 

धंद्यात तेजी-मंदी असतेच

भाजीपाला विकून चार पैसे मिळतात. नाही असे नाही. मात्र, हजार रुपयांच्या भांडवलात असे किती पैसे मिळणार? तेजी-मंदी सुरूच असते. कधी कधी रिकाम्या हाताने परतावे लागते. देव कुटुंबाचा गाडा चालविण्याची शक्ती या वयातही देतो हे काय कमी आहे का? कुटुंबाचा गाडा चालतो हे काय थोडे आहे?... अशा शब्दांत त्यांनी आपल्या भावना व्यक्त केल्या.