जुनी सांगवी : कोरोना महामारीच्या संकटकाळात कष्टकऱ्यांची परवड झाली आहे. तशीच रस्त्याच्याकडेला पालावर राहणाऱ्यांचीही. मात्र, या पालांवर कुठला आलाय कोरोना आणि कसलं सामाजिक अंतर. उघड्या आभाळाखाली जगणं हेच निरंतर फिरणारं चक्र. कोरोना महामारी असो वा अन्य काही जगण्याच्या धडपडी पलीकडे इथं सारच गौण.

माणूस सुखासाठी आयुष्यात फक्त धावाधाव करतो. सुख या शब्दाची कल्पना प्रत्येकाने आपआपल्या सोयीनुसार केली आहे. मात्र, जगण्याच्या धडपडीत आधाराविना भटकंती करणाऱ्या आणि रस्त्याच्याकडेला पालाखालचं आयुष्य जगणाऱ्या लोकांमधे ना कोरोनाची भीती ना सामाजिक अंतर, कुणीतरी येईल देईल या आशेवरच इथलं जगणं.

- अमोल कोल्हे म्हणतात, अजितदादांची सौंदर्यदृष्टी चकीत करणारी...​

जुनी सांगवी आणि नवी सांगवीला जोडणाऱ्या माहेश्वरी चौकाशेजारील पी.डब्ल्यु.डी.मैदानालगत जवळपास अशी वीस कुटुंब गेल्या वर्षभरापासून वास्तव्यास आहेत. रस्त्यावरचं जगणं, मिळेल तो कामधंदा करून गुजराण करणारं, मात्र कोरोना महामारीच्या संकटात यांच्या हातालाही काम नाही. त्यामुळे आजवर मदतीवरच यांनी लॉकडाऊनचे दिवस काढले. आता मदतीचे हातही मंदावले आहेत. वरून प्रशासनाकडून येथून हाकलण्याची भीती. सगळं काही उजाड उघड्यावरच जिणं.
एरवी इतरांची मुलं लॉकडाऊन असल्याने टी.व्ही., मोबाईल आणि इतर छंद, खेळात व्यस्त असलेली पाहायला मिळतात. मात्र, रस्त्याकडेला ज्येष्ठ नागरीकांसाठी पालिकेने बांधलेल्या विसावा कट्ट्यात इथली मुलं बागडताना दिसतात.

- भूमिपूजनासाठी उद्धव ठाकरेंना निमंत्रण द्यायलाच हवं; राम मंदिर ट्रस्टची भूमिका​

कोरोना असो की अन्य काही. उद्यान असो वा उजाड रान मात्र बालपणातील निर्मळ आनंद घेता आला पाहिजे, असेच या बालचमूंकडे पाहिल्यास मनात आल्याशिवाय राहत नाही. आई-वडील कामगार अड्ड्यावर मोलमजुरीच्या शोधात गेल्यावर या मुलांसाठी ज्येष्ठ नागरीकांचा कट्टा म्हणजे दिवसभर खेळण्याबागडण्यासाठी हक्काचं ठिकाण. इथ ना कोरोना ना कसंल सामाजिक अंतर...उघड्या आकाशाखाली जगणं हेच निरंतर...

- पुण्याच्या बातम्या वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा

(Edited by : Ashish N. Kadam)