अस्थमाच्या रुग्णांमध्ये इतरांपेक्षा "ब्रेन ट्यूमर" होण्याची शक्यता कमी असते. सेंट लुईस येथील वॉशिंग्टन युनिव्हर्सिटी स्कूल ऑफ मेडिसिनमधील संशोधकांनी दावा केला असून त्यांना याचे कारण सापडले आहे.हे संशोधन 'नेचर कम्युनिकेशन्स जर्नल'मध्ये प्रसिद्ध झाले आहे.

हे संशोधन रोगप्रतिकार शक्ती प्रकारातील टी पेशींच्या वर्तनावर आधारित आहे. जेव्हा एखाद्या व्यक्ती/ उंदरांमध्ये अस्थमाचा आजार होतो तेव्हा त्यांच्यामधील टी पेशी सक्रिय होतात.

नुकत्याच उंदारवर केलेल्या संशोधनामध्ये संशोधकांना आढळून आलेले आहे की, अस्थामामुळे सक्रिय झालेल्या टी सेल्समुळे फुफ्फुसांमध्ये दाहकता निर्माण होते पण, ब्रेन ट्युमरची वाढ होण्यास प्रतिबंध होतो. श्वासोश्वास घेण्यामध्ये अडथळा ठरणारी ही गोष्ट मेंदूसाठी मात्र फायदेशीर ठरते. (Study finds why asthma may reduce risk of brain tumors)

"नक्कीच, आम्ही कोणासही अस्थमा होईल असे काही करणार नाही; अस्थमा हा एक प्राणघातक आजार असू शकतो," असे ज्येष्ठ लेखक डेव्हिड एच. गुटमन, एमडी, पीएचडी आणि डोनाल्ड ओ. स्नक फॅमिली प्रोफेसर ऑफ न्यूरोलॉजी यांनी सांगितले.

''जर आपण टी सेल्स फसवून त्या मेंदूत शिरतात तेव्हा हे अस्थमा टी सेल्स आहेत असे भासविले तरे तर ते ब्रेन ट्युमर तयार होण्याला आणि वाढीला रोखतील का?'' या संशोधनामुळे टी पेशी आणि मेंदूतील पेशींशी त्यांच्या परस्परसंवादांना लक्ष्य करणार्‍या नवीन प्रकारच्या उपचार पद्धतींसाठी पर्याय उपलब्ध होऊ शकतो.

अस्थमा किंवा एक्जिमा सारखे दाहक रोग असलेल्या लोकांमध्ये ट्यूमर होण्याची शक्यता कमी असते. ही कल्पना 15 वर्षांहून अधिक वर्षांपूर्वी महामारीविज्ञानाच्या निरीक्षणांवर आधारित होती. परंतु दोन अतिशय भिन्न प्रकारचे रोग एकमेकांसोबत का जोडले जातील याचे कोणतेही स्पष्ट कारण नव्हते आणि काही शास्त्रज्ञांनी प्रश्न केला की हे खरेआहे का असाही प्रश्न उपस्थित केला.

गुटमन हे न्यूरोफिब्रोमॅटोसिसचे (NF) तज्ञ आहेत. NF हे एक जटिल अनुवांशिक विकारांचा संच ज्यामुळे मेंदूतील आणि संपूर्ण शरीरात नसांमध्ये ट्यूमर वाढतो. NF टाईप 1 (NF1) असलेल्या मुलांमध्ये एक प्रकारचा ब्रेन ट्यूमर विकसित होऊ शकतो जो ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमा म्हणून ओळखला जातो. हे ट्यूमर ऑप्टिक मज्जातंतूंमध्ये, (जे डोळे आणि मेंदू यांच्यामध्ये संदेश वाहून नेतात) वाढतो.

वॉशिंग्टन युनिव्हर्सिटी एनएफ सेंटरचे संचालक, गुटमन यांनी अस्थमा आणि ट्यूमर यांच्यातील परस्पर विरोधी संबंधाची नोंद केली. त्याच्या रूग्णांमध्ये पाच वर्षांहून अधिक काळ ब्रेन ट्यूमर होता, परंतु त्याचे काय करावे हे माहित नव्हते. त्याच्या प्रयोगशाळेतील अलीकडील अभ्यासांर्गत ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमासच्या विकासामध्ये रोगप्रतिकारक पेशींची महत्त्वाची भूमिका उघड होण्यास सुरुवात केली, तेव्हा त्यांना आश्चर्य वाटू लागले की.अस्थमा आणि ट्यूमर यांच्यातील संबंध रोगप्रतिकारक पेशी असू शकतात की नाही. "

या पेपरचे पहिले लेखक जित चॅटर्जी, पीएचडी, पोस्ट डॉक्टरल संशोधक, पीएचडी यांनी याबाबत चौकशी करण्याचे आव्हान स्वीकारले आहे. सह-लेखक मायकेल जे. होल्टझमन, एमडी, सेल्मा आणि हर्मन सेल्डिन प्रोफेसर ऑफ मेडिसिन आणि डिव्हिजन ऑफ पल्मोनरी अँड क्रिटिकल केअर मेडिसिनचे संचालक यांच्यासोबत काम करताना चटर्जी यांनी त्यांच्या NF1 जनुकांमध्ये उत्परिवर्तन करण्यासाठी आणि ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमा तयार करण्यासाठी अनुवांशिकरित्या ३ महिन्याच्या उंदरांचा अभ्यास केला.

चॅटर्जी यांनी उघड केले की, 4 ते 6 आठवडे वयातील उंदरांचा गटांमध्ये अस्थमा निर्माण केला आणि तुलनेसाठी खाऱ्या पाण्याने निंयत्रित गटावर उपचार केले

त्यानंतर, त्याने 3 महिने आणि 6 महिन्यांच्या वयात ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमास तपासले असता अस्थमा असलेल्या उंदरांमध्ये हे ब्रेन ट्यूमर निर्माण झाले नाही.

पुढील प्रयोगांवरून असे दिसून आले की. ट्यूमर-प्रवण उंदरांमध्ये अस्थमा निर्माण केल्याने त्यांच्या टी पेशींचे वर्तन बदलले. उंदरांना अस्थमा झाल्यानंतर, त्यांच्या टी पेशींनी डेकोरिन नावाचे प्रथिनाने स्राव करण्यास सुरुवात केली. डेकोरिन हे अस्थमा संशोधकांना माहित असलेले प्रथिने आहे.

श्वासोश्वासात, डेकोरिन एक समस्या होती. श्वासनलिकेला जोडणाऱ्या ऊतींवर ते परिणाम करते आणि अस्थमा लक्षणे वाढवतात. पण मेंदूमध्ये, डेकोरिन फायदेशीर आहे असे चॅटर्जी आणि गुटमन यांनी शोधून काढले. तेथे मायक्रोग्लिया म्हणून ओळखल्या जाणारे प्रोटीनने रोगप्रतिकारक पेशींवर कार्य केले आणि NFkappaB द्वारे सक्रियकरण मार्गामध्ये हस्तक्षेप केले. सक्रिय मायक्रोग्लियाने ब्रेन ट्यूमरच्या वाढ आणि विकासास प्रोत्साहन दिले.

उपचार करताना डेकोरिन किंवा कॅफीक ऍसिड फेनिथिल एस्टर (CAPE)द्वारे, NFkappaBसक्रियकरण मार्ग प्रतिबंधित करते, त्याने NF1 उत्परिवर्तनांसह ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमा विकसित करण्यापासून उंदरांना संरक्षित करते. निष्कर्षांनी असे सुचवले आहे की मायक्रोग्लिअल सक्रियकरण अवरोधित करणे हा ब्रेन ट्यूमरसाठी संभाव्य उपयुक्त उपचारात्मक दृष्टीकोन असू शकतो.

"याचा सर्वात रोमांचक भाग म्हणजे शरीरातील टी पेशी आणि मेंदूच्या पेशींमधला सामान्य संवाद जो ऑप्टिक पाथवे ग्लिओमाच्या निर्मितीला आणि वाढीस मदत करतो," असे गुटमन म्हणाले, जे जेनेटिक्सचे प्राध्यापक, न्यूरोसर्जरी आणि बालरोग तज्ज्ञ आहेत.

"आमच्यासाठी पुढची पायरी म्हणजे इतर प्रकारच्या ट्यूमरसाठी देखील हे खरे आहे की नाही हे पाहणे. आम्ही एक्जिमा आणि बालपणीच्या संसर्गाची भूमिका तपासत आहोत कारण त्या दोघांमध्ये टी पेशींचा समावेश आहे. टी पेशी आणि ट्यूमरला प्रोत्साहन देणार्‍या पेशींमधील हा संवाद आम्हाला अधिक चांगल्या प्रकारे समजल्यामुळे, आम्ही प्रक्रियेत हस्तक्षेप करण्यासाठी चतुर उपचारपद्धती विकसित करण्याच्या अधिक संधी शोधू," त्याने निष्कर्ष काढला.