उंडाळे (जि. सातारा) ः लाकडापासून सुबक देव्हारा, अक्षरे बनवणे, बागेतील झाडांना सुंदर आकार देणे, कुंचल्यातून कॅनव्हासवर सुंदर चित्र काढणे, हार्मोनियममधून सुमधूर संगीत... त्याशिवाय वेल्डिंग, लाइट फिलिंग अशा एकाहून एक सरस कला जोपासत येथील स्वातंत्र्यवीर दादासाहेब उंडाळकर विद्यालयाचा शिपाई अशोक बाळकृष्ण लोहार यांनी आपण जणू चालता फिरता कलामहोत्सव असल्याचे सिद्ध केले आहे. 

याबाबत अधिक माहिती अशी, अशोक लोहार यांना कुटुंबातील सुतारकाम, लोहारकामाचा वारसा घरातूनच मिळाला. त्यांचे आजी व आजोबा हे अध्यात्मिक वृत्तीचे होते. पूर्वी आजोबा ह. भ. प. (कै.) लक्ष्मण लोहार हे उंडाळे ते पंढरपूर अंतर लोटांगण घेऊन जात होते. तर आजी (कै.) सोनाबाई लोहार या दंडास्थान घेत उंडाळे ते पंढरपूर जात होत्या. घरी अध्यात्मिक वातावरण असल्याने लहानपणापासूनच अशोक यांना भजन, पेटीचा छंद लागला. त्यातूनच ते उत्तम प्रकारे हार्मोनियम वाजवू लागले. वडिलांचे काम बघून ते सुतारकाम शिकले. त्याद्वारे ते उत्तम प्रकारे देव्हारे, पलंग, खुर्ची, दिवाण, लाकडी अक्षरे, देव-देवतांच्या मूर्ती बनवतात. 

येथील विद्यालयात शिपाई म्हणून कार्यरत असल्याने विद्यालयाच्या बागेतील झाडांना सुबक आकार देतानाच बागकामाचे कौशल्यही त्यांनी मिळवले. त्याशिवाय काम करताना विद्यालयातील लाइट फिटिंग, फर्निचर दुरुस्ती आदी कामे आपल्या कौशल्याने करतात. या सर्व छंद, आवडीतून चित्रकलेचाही छंद त्यांनी जोपासला आहे. कुंचल्याच्या साह्याने कॅनव्हासवर सुंदर सुंदर चित्रे साकारण्यात त्यांचा हातखंडा आहे. या सर्व कला जोपासतानाच आणि सामाजिक बांधिलकीही जोपासली आहे. गावातील प्रत्येक कामात ते सहभागी असतात. शाळेतील एक साधा शिपाई विविध कला जोपासत त्या वृद्धिंगत करणारा अष्टपैलू, हरहुन्नरी अवलिया म्हणजे परिसरातील लोकांचा एक कुतूहलाचा विषय ठरला आहे. 
 

रयत शिक्षण संस्थेच्या सचिवपदासाठी ही नावे चर्चेत; 27 जूनला निवड