शंकरांनी क्रोधात गणरायाचे मस्तक उडवले होते मात्र त्यावेळी त्यांना याची जाणिव नव्हती कि त्यांनी ज्याचा शिरच्छेद केला आहे तो त्यांचाच पुत्र आहे. हे सर्व पाहून अत्यंत शोकाकुल झालेल्या पार्वतीकडे पाहून शिवशंकरांनी गणरायाला हत्तीचे मस्तक लावून जिवंत केले अन् प्रथम पुजेचा अधिपती सुद्धा केले. गणेशाच्या आणि भगवान शंकरांच्या पुराणात अनेक कथा आहेत. या कथेतून स्वतः शिवशंकरांनी केलेल्या या नियमातून आराध्य दैवत पार्वतीपुत्र गणेश आणि त्यांचे पिता भगवान शंकर यांच्या नात्याची अन् शिवशंकरांनी गणरायाला केलेल्या नियमाचीही प्रचिती येते.

शिव शंकराने क्रोधात गणरायाचे मस्तक उडवले आणि पार्वतीचा शोक पाहून भगवान शंकर जेव्हा हत्तीचे डोके लावून गणेशाला जिवंत केले गेले तेव्हा शिवाने पार्वतीच्या इच्छेकडे लक्ष दिले आणि असा नियम केला की कोणताही नवीन प्रयत्न किंवा कर्म सुरू करण्यापूर्वी गणेशाची आराधना करून त्यांचे आशीर्वाद घेणे आवश्यक होते. तथापि, भगवान शंकर विसरले की हा नियम त्यांनाही लागू होतो.

राक्षसांशी युद्ध करण्यासाठी भगवान शंकर आपल्या संपूर्ण सैन्याला सोबत घेऊन निघाले होते. परंतु, लढाईला निघण्याच्या घाईत भगवान शंकर आधी अग्र पुजेचा मान असलेल्या गणेशाची पूजा करायला विसरले. या कारणामुळे रणांगणावर पोहोचण्यापूर्वीच त्यांना अनेक समस्यांना तोंड द्यावे लागले.

हे शिवाला दैवी हस्तक्षेपासारखे वाटले आणि त्यांना अचानक आठवले की आपण युद्धाला जाण्यापूर्वी गणेशाची पूजा करणे पूर्णपणे विसरलो होतो. आपल्या सर्व सैन्याला थांबवून, भगवान शिवाने तेथे पूजा सुरू केली आणि गणेशाची पूजा करण्याचा विधी पूर्ण केला अन् तेथून भगवान शंकर पुढे गेले आणि राक्षसांचा पूर्णपणे पराभव करण्यात यशस्वी ठरले. आपणच केलेला नियमाचा विसर पडल्याने त्याचा अनुभव स्वतः शिवशंकरांनाही घ्यावा लागलाच.

ही कथा आपल्याला दर्शवते की आपण कोणीही असलो तरी एकदा तुम्ही नियम केला की, तो आपल्यासह सर्वांना समान रीतीने लागू होतो. आणि नियम करणाऱ्यानेच नियम मोडला तर त्याचे फळही सर्वांसमान त्यालाही लागू होतेच. मग ते पिता असो कि पुत्र.