स्थळ : मातोश्री प्यालेस, वांद्रे संस्थान.
वेळ : सुवर्णाक्षरांनी कुठेतरी लिहून ठेवण्याची.
उधोजीराजे : (दमदारपणे) कोण आहे रे तिकडे?
मिलिंदोजी फर्जंद : महाराजांचा विजय असो !! काय आनू जी?
उधोजीराजे : फुलांच्या वर्षावामुळे आमचं मस्तक हाउसफुल झालंय ! ते काढायला काहीतरी घेऊन ये झटकन !!
मिलिंदोजी : कंगवा आनू की जळमटं काढायचा लांबडा झाडू?
उधोजीराजे : (उसळून) खामोश ! जीभ हासडीन पुन्हा असं काही बोललास तर !! अरे, कोकणातल्या लोकांनी प्रेमादरानं आमच्यावर फुलांचा वर्षाव केला ! गुलाल उधळला !! त्यांना जळमटं काढायच्या झाडूनं साफ करणार? छे, छे !!...कंगवाच घेऊन ये कसा !
मिलिंदोजी : (खिश्‍यातून कंगवा काढून देत) घ्या जी !! नाणार मोहीम फत्ते झाली म्हनायची का?
उधोजीराजे : (अभिमानाने) अलबत ! दुश्‍मनाला चारी मुंड्या चीत करोन आम्ही परतलो आहो !! नाणारची एक इंचही जमीन आम्ही धनदांडग्यांच्या घशात जाऊ दिली नाही ! एक गंडांतर आलं होतं, गेलं !! ही घटना सुवर्णाक्षरांनी लिहून ठेवण्यासाठी इंतजाम करा ताबडतोब !!
मिलिंदोजी : (डोकं खाजवत) कशावर लिवनार पन?
उधोजीराजे : जा ! एक दौत, कागद आणि पॅड घेऊन ये!
मिलिंदोजी : (निरागसपणाने) निळी शाई आनू की काळी?
उधोजीराजे : (खवळून) सोनेरी शाई आण, सोनेरी !! लिही त्या कागदावर- नाणार नाणारच राहणार ! तेल कंपनी गेली तेल लावत !!
मिलिंदोजी : (गोंधळून) सुवर्नाक्षेरात कशानं लिवावं महाराज?
उधोजीराजे : (डोळा मारत) अरे, असं म्हणायची पद्धत असते ! साधी दौत-कागद घेऊन ये झालं !!
मिलिंदोजी : (कागद- दौत मांडत) सांगा, काय लिहू?
उधोजीराजे : (गर्वाने छाती फुगवत) लिहा- नाणार नाही घशात जाणार !  नाणार नाणारच राहणार ! नाही होणार तेलाचा घाणार !! (जीभ चावत) नकळत आम्ही काव्य करून गेलो की काय फर्जंदा?
मिलिंदोजी : तर तर..! अशी भारी कविता आजपोत्तर कुनीच केलेली नाही, महाराज ! अजून चार लाइनी सांगा, साइजमधी बसंल बरुब्बर !!
उधोजीराजे : छे, कविता बिविता नको आता ! आम्ही जाम थकलोय!
मिलिंदोजी : (शंका काढत) नाणार आता खरंच व्हणार नाही?
उधोजीराजे : (तलवारीने हवेत कोरल्यासारखे करत) काळ्या दगडावरची रेघ ! नाणारला आता फक्‍त माडबनं, सुपाऱ्या... बास्स !! नो तेल !! मी क्‍यान्सल केला तो प्रकल्प !!
मिलिंदोजी : (निरागसपणाने) पण आपल्याला हाय का पावर तेवढी?
उधोजीराजे : महाराष्ट्रात आम्हाला पॉवर नाही तर मग आहे कोणाला अं? आम्ही आमच्या अधिकारात नाणार प्रकल्प रद्द केला आहे ! म्हटलं, हवं तर घेऊन जा तुमचा तेलाचा घाणा विदर्भात नाहीतर गुजराथेत !! आमच्या कोकणात नको !!
मिलिंदोजी : पन आपलं ऐकलं पाहिजे ना कारभाऱ्यांनी ! हल्ली लई आडेबाजी चालवली आहे त्यांनी !!
उधोजीराजे : नाणार होणार नाही ! नाणार जाणार ! नाणार नाणारच राहणार ! तू हे लिहिणार की माझ्या तलवारीचं पाणी चाखणार? (पुन्हा जीभ चावत) पुन्हा काव्य झाले की काय? मिलिंदोजी : (दातात काडी घालून) पन काय तरी क्‍नफ्यूजन आहे महाराज ! नाणार नोटिफिकेशन क्‍यान्सल केलेलं नाही, असं सीएमसाहेबांनी सपष्ट सांगिटलं आहे !!
उधोजीराजे : अस्सं? मग ती दौत कपाटात ठेवून दे...
मिलिंदोजी : कागदाचं काय करू?
उधोजीराजे : (दातओठ खात) आण, आण तो कागद इकडे ! बघतोच त्याचं काय करायचं ते !! हर हर हर हर महादेव !!